Δευτέρα 5 Απριλίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΜΑΘΗΤΕΥΟΝΤΑΣ ΣΤΟ + ΠΑΝ
ΣΧΟΛΗ ΘΕΩΝ
-
-
-
ΝΑ ΖΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΝΤΟΥ! ΠΑΝΤΑ!Πριν από 2 εβδομάδες
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Ωδή στην ανασφάλειαΠριν από 6 μήνες
-
-
-
Ξεχασμένο δωμάτιοΠριν από 1 χρόνια
-
-
-
-
-
Οι σημειώσεις μιας πραγματικότητας ξεχωριστήςΠριν από 3 χρόνια
-
-
-
-
Η υπηρεσία για το Κοινό Καλό είναι η πηγή μιας μεγάλης χαράςΠριν από 4 χρόνια
.jpg)
Ειμαι και εδω..
.jpg)
12 σχόλια:
Είναι πολύ δύσκολο να προσαρμοστείς στη πραγματικότητα όταν ζεις μέσα στις ψευδαισθήσεις. Να δεχθείς τις αλλαγές και να κατανοήσεις τη διαφορά μεταξύ αληθινού και ψεύτικου...
Και όταν ύστερα γυρίσεις στην ψευδαίσθηση όχι απλά δύσκολο αλλά αδύνατο είναι, μετά από όσα γνώρισες και έμαθες να βυθιστείς ξανά στην άγνοια και να πιστέψεις σε αυτό...
-Μορφέας: Ότι είσαι ένας σκλάβος. Όπως όλοι γεννήθηκες σκλάβος σε μια φυλακή που δεν γεύεσαι δεν μυρίζεις, δεν αγγίζεις. Μια φυλακή για το μυαλό σου. Δυστυχώς δεν μπορώ να σου πω τι είναι το Μάτριξ, πρέπει να το δεις μόνος σου. Αν πάρεις το μπλε χάπι η ιστορία αυτή θα τελειώσει, θα ξυπνήσεις σπίτι σου και δεν θα θυμάσαι τίποτα. Αν πάρεις το κόκκινο χάπι θα μείνεις στη χώρα των Θαυμάτων και θα σου δείξω ως πού φτάνει η λαγουδότρυπα....Να θυμάσαι σου προσφέρω μόνο την αλήθεια, τίποτα παραπάνω.
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΑΔΕΡΦΕ!
ΣΑΣ ΕΜΙΛΗΣΑ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΙΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΑΤΕ...
ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΤΑ ΕΠΟΥΡΑΝΙΑ...
Την καλημερα μου Μαρια,απλα να θυμασαι να μην παιρνεις τιποτα στα σοβαρα και να γελας οσο μπορεις :)
Αδερφε μου !
Την καλημερα μου:)
Καλημέρα!Κι όταν αφυπνιστείς και δεις την αλήθεια δεν ξαναγυρίζεις πίσω στην ψευδαίσθηση.Κάθε φορά ανακαλύπτεις κάτι καινούριο και προχωράς προς την εξέλιξη της ψυχής σου.Όμως νιώθω ότι όλο αυτό έχει μια μοναξιά...
Εξαιρετικές οι αναρτήσεις σου Κώστα!
Η θεωριτή κατεύθυνση είναι υπέυθυνη που την εμαθα!!! Ασχετα που με προκάλεσε και ανακάλυψα διάφορα που δεν είχα φανταστεί!!!
"Μυστικά" φιλιά!!!
Ειρηνη !!!:)
Λεει ο ΟΣΣΟ για την Μοναχικότητα.
Είναι όμορφο να είσαι μόνος,
είναι επίσης όμορφο να είσαι ερωτευμένος,
να είσαι με τους ανθρώπους.
Και τα δύο είναι συμπληρωματικά,
δεν είναι έννοιες αντιφατικές.
Όταν είστε με τους άλλους, απολαύστε,
και απολαύστε στο έπακρο!
Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε για τη μοναχικότητα.
Μα όταν έχετε απηυδήσει με τους άλλους,
τότε... προχωρήστε στη μοναχικότητα
και απολαύστε το στο έπακρο.
Μην προσπαθήσετε να επιλέξετε…
Αν προσπαθήσετε να επιλέξετε, η επιλογή θα δημιουργήσει
δίλλημα μέσα σας, ένα είδος εσωτερικής διαίρεσης….
Γιατί να επιλέξετε; Όταν μπορείτε να έχετε και τα δύο;
Και είναι μια πολύ φυσική διαδικασία.
Είναι ακριβώς όπως όταν πεινάτε. Γυρεύετε τροφή.
Όταν είστε χορτασμένοι παύει η ανάγκη για τροφή.
Το ίδιο ισχύει για τον έρωτα και την μοναχικότητα.
Απολαύστε τις στιγμές με τους άλλους ανθρώπους,
γιατί αυτό είναι θεϊκή έκφραση…
αλλά να θυμάστε ότι και η άλλη πλευρά είναι επίσης εκεί.
Έτσι, όταν αρχίσετε να αισθάνεστε πως βαριέστε,
δεν υπάρχει καμία ανάγκη να μείνετε με τους άλλους ανθρώπους
μόνο από ευγένεια, σαν τους Βρετανούς…
Να είστε αυθεντικοί!
Είναι πολύ δύσκολο για έναν Βρετανό, να μην έχει τρόπους,
να μην ακολουθήσει την εθιμοτυπία,
επειδή του έχουν μάθει να είναι πάντοτε ευγενής.
Ακόμη και αν έχει βαρεθεί να χαμογελάει.
Ακόμα κι αν δεν νιώθει καλά με κάποιον,
εκείνος λέει: "τι καλά που συναντηθήκαμε!"
Κι από μέσα του βρίζει την ώρα και τη στιγμή
που συνέβη αυτή η συνάντηση.
Είναι καιρός να γίνετε αυθεντικοί!
Όταν αισθάνεστε καλά με κάποιον,
να το λέτε και όταν όχι, επίσης να το λέτε…
Όταν δεν έχετε καλή διάθεση,
τότε μπορείτε απλά να πείτε: «Συγνώμη ....."
Δεν είναι αγένεια,
και δεν υπάρχει καμία ανάγκη να υποφέρεις
απ’ την παρουσία των άλλων.
Απλά λες: "Θέλω να μείνω μόνος,
Θέλω το δικό μου χώρο. "
Μέχρι σήμερα αυτό δεν κατέστη δυνατό.
Αν αγαπάς κάποιον δεν μπορείς να πείς:
«Θέλω να έχω το δικό μου χώρο."
Αυτό όμως είναι καθαρή ανοησία, είναι απάνθρωπο!
Αν αγαπάς κάποιον πρέπει να είσαι ειλικρινής.
Είναι ένδειξη αγάπης
να είσαι σε θέση να πεις:
"Τώρα θέλω πολύ να έχω το δικό μου χώρο."
Και το ίδιο ακριβώς θα πρέπει να επιτρέψεις και στον άλλον άνθρωπο.
Επίσης θα πρέπει να τον αφήσεις ν’ αποφασίσει ελεύθερα,
αν θα είναι μαζί σου ή όχι.
Είναι καλό όταν συμφωνούν δύο άτομα
να είναι μαζί για όσο διάστημα συμφωνούν…
είναι όμορφα!
αλλά είναι επίσης καλό να είσαι μόνος!
Η μοναχικότητα θα σου δώσει την ειρήνη, τη σιωπή,
την αταραξία, τον διαλογισμό, την ευαισθητοποίηση,
μια αίσθηση πληρότητας με επίκεντρο, και γείωση.
Όλα αυτά είναι μεγάλες αξίες.
Η αγάπη θα σε βοηθήσει να μάθεις την συμπόνια, την
προσευχή, την προσφορά στον άνθρωπο,
που είναι επίσης μεγάλες αξίες.
Καλο βραδυ και καλη μερα να 'χεις :)
Καλη μου Λιζετ :)
Λεει ο Άμλετ προς τον Οράτιο “Υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα στη Γη και στουν ουρανό απ΄ ό,τι μπορεί να ονειρευτεί η φαντασία σου.”
Να σαι καλα :)
Πόση γνώση συσσωρευμένη-κι άλλη κρυμμένη- τόσους αιώνες...να γινόταν η συνειδητοποίηση και η αφύπνιση του ανθρώπινου γένους...
Χριστός ανέστη, χρόνια πολλά!
Η εμπειρια, η κατανοηση δυστυχως δεν μεταβιβαζετε,πρεπει κανεις να ζητησει την Αληθεια για να του δοθει..και οταν του φανερωθει αυτη του ζητα να εγκαταλειψει οτι εχτισε πανω στο ψεμα..μια ολοκληρη ζωη..
''Ο Σιντάρτα έξι χρόνια περιπλανιόταν, επισκέφθηκε όλους τους σοφούς, άγιους, επιστήμονες, διάφορους γκουρού, όμως ήταν ανικανοποίητος, γιατί δεν ένιωθε βαθιές αλλαγές. Ασκητισμός, νηστεία, γιόγκα, όλα μάταια.
Μια φορά ο Σιντάρτα θέλησε να διαβεί ένα ποτάμι από το ρηχό του πέρασμα. Η ροή του ποταμιού ήταν δυνατή, ενώ ο Σιντάρτα ήταν τόσο αδύναμος ώστε ζαλίστηκε και έπεσε στο νερό. Τον πήρε το ποτάμι, όμως ξόδεψε τις τελευταίες του δυνάμεις για να πιάσει μια ρίζα ενός δέντρου και το ρεύμα τον παρέσυρε στην όχθη.
Σε τέτοια κατάσταση, μη έχοντας δυνάμεις να βγει από το ποτάμι, ο Σιντάρτα ξαφνικά κατανόησε: "Η ζωή είναι όμοια με τον ωκεανό. Και αν η ζωή είναι ωκεανός, τότε όλα αυτά που κάνω είναι ένα μεγάλο λάθος. Αν κατάντησα να μην μπορώ να περάσω ένα ποτάμι, πώς θα διασχίσω τον ωκεανό της ζωής; Ο δρόμος μου δεν είναι σωστός. Έγινα πολύ αδύναμος, ενώ για να ανεβαίνω στον Θεό, χρειάζομαι πολύ ενέργεια".
Τελικά βγήκε από το ποτάμι, ξάπλωσε κάτω από ένα δέντρο και χαλάρωσε. Αυτή η βραδιά είχε πανσέληνο. Για πρώτη φορά, ύστερα από έξι χρόνια ασκητικής ζωής, ο Σιντάρτα έπεσε σ' ένα βαθύ ύπνο χωρίς όνειρα. Το πρωί κατανόησε ότι δεν βιάζεται να πάει κάπου, δεν είχε μπροστά του κάποιο στόχο, δεν έπρεπε να κάνει ασκήσεις. Πρώτη φορά ένιωθε την πλήρη ελευθερία. Ξαπλωμένος κάτω από το δέντρο παρακολουθούσε την ανατολή του ήλιου. Κοιτούσε πως έσβηνε το τελευταίο πρωινό αστέρι. Λένε πως αυτή τη στιγμή που εξαφανίστηκε αυτό το αστέρι, εξαφανίστηκε και ο Σιντάρτα. Γεννήθηκε ο Βούδας! Μέσα σε μια στιγμή μπροστά του πέρασαν τα έξι χρόνια περιπλάνησης σαν ένας εφιάλτης, αλλά αυτά έμειναν στο παρελθόν.
Ο Βούδας έγινε φωτισμένος!''
Φαντασου τωρα να πεις σε εναν συγχρονο Ανθρωπο..μην κανεις τιποτα,ολα ειναι τελεια,ζησε στην αληθεια της Δημιουργιας,εμπιστεψου το Συμπαν,ολα ειναι Τωρα..ακου τον ανεμο που σου μιλαει,τα πουλια,ευχαριστησε τον Ηλιο που σ'αγκαλιαζει με Ζωη,Το Ανειπωτο εχει φροντισει για ολα,μην ανησυχεις,γαληνεψε,νιωσε την Ενοτητα σε καθε τι,ολα ειναι Ενα,εγω,εσυ..Σου δοθηκε ο παραδεισος και συ τον κανεις κολαση..σταματα επιτελους να ζεις μες το ψεμα και απολαυσε το περασμα σου απο αυτο τον κοσμο..
Το ποιο πιθανο ειναι να πει: Ναι ετσι ειναι.. και να συνεχισει την αυτοματη, μη συνειδητη ζωη του...
Καλο σου βραδυ και καλη μερα φιλη μου Αναζητηση..δεν χρειαζετε να ψαχνεις, το εχεις ηδη :)
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και ανταποδίδω. Δυστυχώς τώρα δεν έχω χρόνο για εξερεύνηση του μπλογκ σου αλλά θα επανέλθω όμως σύντομα.
Τώρα για το θέμα σου.
Η αφήγηση αυτή του Πλάτωνα σχετικά με την σπηλιά είναι μια απόλυτη καταγραφή της πραγματικότητας.
Η άγνοια, η ηθελημένη άγνοια, ο φόβος της γνώσης, η μικρή ταχτοποιημένη ζωή μας,ο στρουθοκαμηλισμός με το κεφάλι στην άμμο και πολλά άλλα νοσηρά αλλά κυρίαρχα δυστυχώς ενυπάρχουν εκεί.
Θα πρεπε νομίζω, να ξεκινάμε την μαθητική μας ζωή με το άκουσμα της και να την τελειώνουμε μόνο και όταν την κατανοήσουμε.
Καλως ηρθες Παυσανια,
''Για τους ξύπνιους ένας και κοινός κόσμος υπάρχει, αλλά κάθε κοιμισμένος ξαναγυρνά στο δικό του ιδιαίτερο κόσμο.''
Καλο σου βραδυ
Δημοσίευση σχολίου