ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Ashes and Snow

ashes and snow, ashes to snow, gregory colbert



Ashes and snow from Alexandros Pavlides on Vimeo.

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

Zen Biology Lesson for Enlightenment

Υποτιτλισμενο απο τον Ιπταμενο Ολλανδο

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ- όραμα & σχέδιο για το μέλλον



"Αν είναι να διαβάσετε ακόμη ένα βιβλίο στη ζωή σας... διαβάστε την Αναστασία.Ο κάθε ένας πρέπει να διαβάσει αυτά τα βιβλία. Μην κάνετε οποιαδήποτε σημαντικά σχέδια μέχρι να διαβάσετε την Αναστασία"
Duncan Roads, εκδότης και συντάκτης του περιοδικού Nexus.



Αναδημοσιευση απο Τοξοτισσα



Το ιστορικό  της δημοσίευσης των βιβλίων που ενέπνευσαν εκατομμύρια ανθρώπους και άλλαξαν την πορεία της ανθρωπότητας.

Πολύ επιγραμματικά θα σας παρουσιάσω εδώ το ιστορικό της δημοσίευσης των βιβλίων της σειράς "Οι Κέδροι της Ρωσίας που Κουδουνίζουν" του Βλαντιμίρ Megre, όπως και το ευρύ κοινωνικό κίνημα που προκάλεσαν τα βιβλία αυτάΗ προσέγγιση της φιλοσοφίας που παρουσιάζεται στα βιβλία είναι τόσο καθολική και με τόσο μεγάλη πρακτική σημασία, που δεν θα προσπαθήσω  καν  να παρουσιάσω εδώ τις ίδιες τις ιδέες των βιβλίων. Αυτό το κείμενο αποτελεί απλά ένα  περίγραμμα, δεδομένου ότι η ιστορία εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να ξετυλίγεται ...Το 1994 ένας πλούσιος και γνωστός επιχειρηματίας ο Βλαντιμίρ Megre έκανε μια εμπορική εκστρατεία σε απομακρυσμένες περιοχές της Σιβηρίας. Εκεί συνάντησε δύο γέροντες που του είπαν για τις ιδιότητες των Κέδρων - δέντρα που συσσωρεύουν τεράστια ποσά κοσμικής ενέργειας και στη συνέχεια να τη διανέμουν προς όφελος της ανθρωπότητας. Παρά το γεγονός ότι η ιστορία των ηλικιωμένων ανδρών ακούγεται απίθανη, επιστρέφοντας από την εκστρατεία του Βλαντιμίρ Megre αναζητά αμέσως βιβλιογραφία σχετικά με τους κέδρους της Σιβηρίας (που ονομάζονται επίσης πεύκαΣιβηρίας, Pinus sibirica) και ανακαλύπτει την εξαιρετικά θρεπτική, φαρμακευτική αλλά και  εμπορική αξία του σιβηρικού κέδρου, των κουκουναριών και το έλαιο που παράγεται από τα "καρύδια" του.Εντυπωσιασμένος από το εμπορικό δυναμικό του ελαίου, ορίζει το 1995 μια νέα εκστρατεία, πρόθυμος να ξαναβρεί τη χαμένο συνταγή παραγωγής του. Σε αυτό το δεύτερο ταξίδι συνάντησε την εγγονή του γέροντα, Αναστασία, που αποκαλύπτεται πως ενσαρκώνει έναν πολιτισμό, γνώσεις και ικανότητες τόσο παλιές και τόσο ξεχασμένες που ο τρόπος ζωής της και  η κοσμοθεωρίας της ήταν σχεδόν ακατανόητες για τον Βλαντιμίρ. Αυτή η συνάντηση ωστόσο προκάλεσε μια τόσο βαθιά μετουσίωση του, που, επιστρέφοντας από την τάιγκα, ο Βλαντιμίρ Megre παραμελεί το έργο του, αφήνει την επιχείρησή του να πτωχεύσει και αδέκαρος και πηγαίνει στη Μόσχα για να προσπαθήσει να ικανοποιήσει το αίτημά της Αναστασίας.

Τα βιβλίαΗ Αναστασία είχε ζητήσει από τον Βλαντιμίρ να γράψει ένα βιβλίο για τις εμπειρίες του μαζί της. Του υποσχέθηκε πως τα εννέα βιβλία που θα γράψει, θα γίνουν τα πιο σημαντικά έργα στη ρωσική λογοτεχνία, θα μεταρρυθμίσουν τον κόσμο και θα τον κάνουν παγκοσμίως γνωστό. Όσο και απίθανο να ήταν αυτό το ενδεχόμενο, ο Βλαντιμίρ Megre, μέσα σε πικρή φτώχεια πλέον, άρχισε να γράφει.Άνθρωποι ήρθαν στην πορεία να τον βοηθήσουν και σε λιγότερο από ένα χρόνο αργότερα το πρώτο του βιβλίο - Αναστασία - ήταν έτοιμο. Δεν το ανέλαβε κανένας εκδότης, αλλά ο διευθυντής μιας από τις επιχειρήσεις εκτύπωσης της Μόσχας δημοσίευσε 2.000 αντίγραφα με δικά του έξοδα και τα έδωσε στον Βλαντιμίρ για διανομή. Έτσι, το 1996 ο Vladimir Megre βρέθηκε να στέκεται σε ένα σταθμό του μετρό στο κέντρο της Μόσχας, με τα βιβλία στα χέρια του, προσπαθώντας να τα πουλήσει σε περαστικούς.Αυτό που ακολούθησε ήταν το ίδιο θαυματουργό, όπως η εμπειρία του στην τάιγκα με την Αναστασία: τα πρώτα 2.000 αντίτυπα πουλήθηκαν μέσα σε λίγες ημέρες (και ένα αντίγραφο αυτής της πρώτης εκτύπωσης έφτασε ακόμη και στην αμερικανική Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου). Νέες εκτυπώσεις των 2000ων αντιτύπων 
ακολουθούν, στη συνέχεια των 10.000ων, και στη αργότερα περισσότερα, όλα όμως είχαν εξαντληθεί μέσα σε λίγους μήνες. Εκατομμύρια αντίτυπα τυπώθηκαν και πωλούνται ακόμη. Μέχρι το 1999 τα βιβλία του Βλαντιμίρ Megre έγιναν τα πιο πολυδιαβασμένα της Ρωσίας. Τα επτά βιβλία του που δημοσιεύθηκαν μέχρι τον Απρίλιο 2004, είχαν πουλήσει πάνω από 9 εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στη ρωσική γλώσσα. Αυτός ο εντυπωσιακό αριθμός δεν περιλαμβάνει τα ηλεκτρονικά αντίγραφα των βιβλίων (πλήρη κείμενα των επτά βιβλία είναι διαθέσιμα για δωρεάν download από το Διαδίκτυο). Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί 9 βιβλία (όπου ο 8ος τόμος έχει εκδοθεί με α΄και β΄μέρος).Μεταφράσεις που ακολούθησαν σε 12 γλώσσες γνώρισαν μια τεράστια επιτυχία στη Γερμανία, τον Καναδά, την Αυστραλία και ορισμένες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Την μετάφραση και έκδοση ολόκληρης της σειράς στην ελληνική γλώσσα, έχει φροντίσει ο γνωστός στο χώρο της αυτογνωσίας αλλά και αγωνιστής Γεώργιος Ψυχής, από την Κύπρο. Η δράση Η δημοσίευση των βιβλίων του Βλαντιμίρ Megre έχουν επιφέρει τεράστιες και μαζικές αλλαγές στο ιδεολογικό, κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό τοπίο της Ρωσίας. Οι "Κέδροι που κουδουνίζουν" έχουν περάσει τόσο στη σκέψη, όσο και στο λόγο και τη δράση σε ολόκληρη τη Ρωσία. Για παράδειγμα, όπως προέβλεψε η Αναστασία στον πρώτο ακόμη τόμο, εκατομμύρια άνθρωποι συγκινούνται βαθιά από τα λόγια της, πολλές χιλιάδες γράφουν ποιήματα και τραγούδια, κάνουν έργα ζωγραφικής, εμπνευσμένα από το βιβλίο (και πράγματι θα πρέπει να πιεστεί κανείς πολύ για να βρει ένα άλλο βιβλίο στην ανθρώπινη ιστορία που θα μπορούσε να εμπνεύσει τόσο πολλούς ανθρώπους σε τόσο λίγο χρόνο). Οι σύλλογοι αναγνωστών πολλαπλασιάζονται σε όλη τη Ρωσία και στο εξωτερικό. Πολλά συνέδρια αναγνωστών έλαβαν χώρα στη Ρωσία και σε όλη την Ευρώπη. Άνθρωποι θέτουν ερωτήματα που ποτέ πριν δεν είχαν τεθεί. Εκατοντάδες άνθρωποι εγκαταλείπουν τους καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας τους σε μεγάλες πόλεις και παρά τις δυσκολίες  μετακινούνται σε οικολογικά χωριά που φυτρώνουν πλέον σε όλη τη χώρα. Ρώσοι μετανάστες στη Γερμανία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά επιστρέφουν στη Ρωσία για τη δημιουργία των οικογενειακών σπιτικών τους στη γη των προγόνων τους. Οι δημοτικότητα της σελίδας www.anastasia.ru ανταγωνίζεται αυτή των μηχανών αναζήτησης - έγινε μία από τις κορυφαίες σελίδες- μέσα στους 20 δημοφιλέστερους ιστοχώρους στα ρωσικά και αποτελεί πλέον μία βάση πληροφοριών και αφύπνισης σχετικά με έναν νέο υπεύθυνο περιβαλλοντικά (και πνευματικά) τρόπο διαβίωσης. Ο Δρ Βίκτορ Medikov, μέλος του ρωσικού Κοινοβουλίου, δημοσίευσε ένα βιβλίο "Ο Πούτιν, ο Megre και το μέλλον της Ρωσίας", αναφέροντας ότι "οι Κέδροι που κουδουνίζουν" θα γίνει η νέα εθνική ιδέα που θα διαμορφώσει το μέλλον της χώρας. Με μόλις 8 χρόνια από τότε που εκδόθηκε το βιβλίο, όλες αυτές οι εξελίξεις είναι προφανείς, αλλά σίγουρα μόνο μια αρχή...Ο συγγραφέαςΟ Vladimir Megre, γεννήθηκε το 1950. Ήταν ένας πολύ γνωστός επιχειρηματίας από την σιβηρική  πόλη του Νοβοσιμπίρσκ. Το 1995 - αφού άκουσε μια συναρπαστική άποψη για τη δύναμη της «κλήσης των κέδρων» από Σιβηριανούς γέροντες - οργάνωσε μια εμπορική εκστρατεία στη Σιβηρική τάιγκα για να ξαναβρεί τη χαμένη τεχνική παραγωγής παρθένου ελαίου από καρύδια κέδρου, που περιέχουν ιδιαίτερα υψηλές θεραπευτικές δυνάμεις, καθώς επίσης και για να βρεί τον κέδρο που κουδουνίζει.Ωστόσο, η συνάντηση του σε αυτό το ταξίδι με μια γυναίκα που το όνομα της είναι Αναστασία, τον μεταμόρφωσε τόσο βαθιά που εγκατέλειψε την επιχείρησή του και πήγε στη Μόσχα για να γράψει ένα βιβλίο για τις πνευματικές γνώσεις που του αποκάλυψε. Ο Vladimir Megre ζει τώρα (2004) κοντά στην πόλη του Vladimir, στη Ρωσία, 240 χιλιόμετρα (150 μίλια) ανατολικά της Μόσχας, αφιερώνεται στο γράψιμο και το φινίρισμα το όγδοο βιβλίο της κλήσης Cedars Series. Μετά την επιτυχία της σειράς των βιβλίων αυτών, έχει μιλήσει σε πολλά συνέδρια αναγνωστών σε ολόκληρη τη Ρωσία και την Ευρώπη, καθώς επίσης καθιέρωσε και το Ίδρυμα Αναστασία (www.anastasia.ru), μια μη κερδοσκοπική οργάνωση με στόχο την προώθηση των ιδεών που περιέχονται στα βιβλία και παροχή υποστήριξης προς το εκκολαπτόμενο κίνημα οικολογικών χωριών στη Ρωσία.

Μετάφραση από την παρουσίαση του ringingcedarsofrussia.com

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Η Επιτευξη Της Ενωσης...


..δεν επιτυγχανεται απο Ανθρωπο σε Ανθρωπο απευθειας, αλλα με την σχεση Ανθρωπου με Φυσης δημιουργια, παρατηρωντας ,ακουγωντας ,γευοντας,βιωνοντας συνδεση με το περιβαλλον ,με την Μητερα. Αναγνωριζοντας την σχεση, βιωνοντας την Ενωση ,βλεποντας ως Αδερφο το καθε Ον...

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Τρεις Διδακτικες Ιστοριες...


Ο λόγος του Θεού
Μια φορά ο σοφός ρώτησε:
- Τι θα κάνατε, αν ήσασταν Θεός;
Ένας άνθρωπος απάντησε:
- Εγώ θα ζούσα μες στα πλούτη και τη χλιδή και θα είχα πολλούς υπηρέτες να με φροντίζουν.
Ο άλλος είπε:
- Εγώ θα δημιουργούσα ένα κράτος, όπου όλοι θα δούλευαν για το καλό της κοινωνίας και πάντα θα υπήρχε τάξη.
Ο τρίτος είπε:
- Εγώ θα έκανα πάνω στη γη τη Βασιλεία του Θεού. Θα φρόντιζα όλοι οι άνθρωποι να έχουν αυτά που επιθυμούν και να μη γνωρίζουν στενοχώριες και έγνοιες.
Άκουσε όλα αυτά ο Θεός και είπε με θλιμμένο χαμόγελο:
- Παιδιά μου αγαπημένα! Οι ιδέες που έχετε  για Μένα και αυτό που Είμαι στην πραγματικότητα, διαφέρουν πάρα πολύ το ένα από το άλλο. Ναι, πραγματικά, Είμαι ο Πλάστης και ο Παντοδύναμος όπως λένε οι θρησκείες σας και νομίζω καταλαβαίνετε πως δεν θα ήταν δύσκολο για Μένα να επιβάλλω στη γη την Δικαιοσύνη και την Ευτυχία. Όμως δεν είναι αυτός ο σκοπός μου για σας τους ανθρώπους. Αφού είστε τα παιδιά Μου, θέλω και εσείς να είστε σαν εμένα, να γίνετε και εσείς Θεοί. Και όλα αυτά που είπατε μπορούν να σας κάνουν ανθρωπάκια και τίποτα περισσότερο.
Ο σκοπός Μου μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο με έναν τρόπο και αυτός ο τρόπος  κυριαρχεί τώρα πάνω στη γη. Και να ξέρετε, ότι όλοι τελικά θα καταφέρετε να γίνετε Θεοί αφού έχετε αθάνατη ψυχή, γιατί δεν έχει για Μένα  σημασία ο χρόνος.  Τώρα, όλη σας η ζωή είναι μια Πικρή Εμπειρία επειδή βιώνετε το μη θεϊκό,  αργότερα όμως, θα διαλέξετε μόνοι σας το δρόμο που θα σας οδηγήσει στο να γίνετε Θεοί. Γι' αυτό, με κάθε νέα γέννηση μπαίνει σε λειτουργεί ο Μηχανισμός Λησμονιάς που σας επιτρέπει να ξεχάσετε εντελώς την προηγούμενη, λιγότερο θεϊκή ζωή που είχατε (που μόνο στα βαθιά όνειρά σας βλέπετε επειδή ξεχνάτε πολύ εύκολα  οτιδηπωτε  για τις προηγούμενες ζωές σας). Ενώ αντίθετα, η ψυχή σας που τίποτε δεν ξεχνάει ασχολείται με Σύγκριση και Συσσώρευση Εμπειριών. Ναι, γνωρίζω την ταπεινή ζωή του ανθρώπου, την καταδίωξη του πλούτου, της δόξας, της διασκέδασης, γνωρίζω την λανθασμένη του άποψη ότι εκεί θα βρει την ευτυχία. Ναι, θα περάσουν χιλιάδες χρόνια μέχρι που το μυαλό σας θα καταλάβει τον πραγματικό στόχο και προορισμό της ψυχής σας και η ανάγκη της λειτουργίας του Μηχανισμού Λησμονιάς θα εξαφανιστεί και τότε και ο νους δε θα νιώθει την παραίσθηση του θανάτου τη στιγμή που σταματάει να λειτουργεί το φυσικό σώμα.
Μήπως, βλέποντας τη θλιβερή ζωή σας, νομίζετε πως ο Θεός σας άφησε στο έλεος της μοίρας; Όχι, δεν Είμαι Εγώ εκείνος που δημιούργησε αυτές τις συνθήκες μες στις οποίες ζείτε τώρα. Τις δημιουργήσατε εσείς οι ίδιοι. Απλά, λειτουργούν οι Νόμοι Μου που σας δείχνουν σ' αυτή την χρονική στιγμή τι είστε και προσωπικά και όλοι μαζί σαν κοινωνία. Μάλιστα, Είμαι λυπημένος γιατί για να μ' ακούσετε χρειάστηκαν χιλιάδες και χιλιάδες χρόνια και ίσως θα χρειαστούν άλλα τόσα για να καταλάβετε το Νόημα της ζωής. Όμως, ξέρω πως δεν υπάρχει λόγος να αποθαρρύνομαι γιατί Είμαι Θεός και ο Τρόπος Μου είναι θεϊκά τέλειος! Μπορείτε ν' αλλάξετε τη ζωή σας όποτε εσείς επιθυμείτε ή αύριο ή μετά από χίλια χρόνια αφού είμαστε αθάνατοι και ο χρόνος δεν μας περιορίζει. Η διαφορά μεταξύ μας είναι μόνο μία: Εγώ το ξέρω, εσείς όχι!
Όμως από σήμερα και Εσείς το ξέρετε!
Μην ακούτε εκείνους που λένε ότι Εγώ κάτι ζητάω από σας και θα σας τιμωρήσω για τη μη εκτέλεση των εντολών Μου. Αυτοί θέλουν να σας μετατρέψουν σε δικούς τους υπηρέτες και σκλάβους. Μην τους ακούτε! Περπατήστε το Μονοπάτι της Καρδιάς σας, αγνοώντας τους ηγέτες και τους μεσίτες.*

Βυθίσου στη σιωπή
Μια φορά κάποιος ρώτησε τον Βούδα:
- Υπάρχει Θεός;
- Ναι, απάντησε ο Βούδας.
Την ίδια μέρα ένας άλλος άνθρωπος τον ρώτησε:
- Υπάρχει Θεός;
Και ο Βούδας είπε:
- Όχι.
Στο τέλος της ημέρας ένας τρίτος άνθρωπος ρώτησε τον Βούδα για την ύπαρξη του Θεού και ο Βούδας δεν απάντησε, μόνο σήκωσε το δάχτυλό του, δείχνοντας τον ουρανό.
Όλα αυτά τα παρακολουθούσε ο μαθητής του ο Ανάντα. Τη νύχτα ρώτησε τον Βούδα:
- Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Σε παρακαλώ, πες μου, γιατί στην ίδια ερώτηση έδωσες τρεις διαφορετικές απαντήσεις;
Ο Βούδας είπε:
- Γιατί ήταν τρεις διαφορετικοί άνθρωποι. Ο πρώτος πίστευε ότι δεν υπάρχει Θεός και ήθελε πάρα πολύ να δυναμώσει την πίστη του. Εγώ του είπα ότι υπάρχει Θεός, γιατί για να φτάσει στην Αλήθεια ο άνθρωπος πρέπει να απαλλαχθεί από αυτά στα οποία πιστεύει. Ο άλλος πίστευε ότι Θεός υπάρχει. Σ' αυτόν είπα ότι δεν υπάρχει Θεός. Είμαι εδώ, πάνω στη γη για να καταστρέψω κάθε πίστη για να φτερουγίσει ο νους πάνω στην πίστη και μόνο τότε ο άνθρωπος θα γνωρίσει την Αλήθεια. Ο τρίτος δεν ήταν θρήσκος, ούτε άθεος, δεν υπήρχε ανάγκη να πω "Ναι" ή "Όχι", γι' αυτό σιώπησα, λέγοντας με αυτόν τον τρόπο "Κάνε όπως εγώ, δηλαδή βυθίσου στη σιωπή και τότε θα ξέρεις".


Να μιλάς ή να σιωπάς;
Την στιγμή που ο Βούδας έγινε Φωτισμένος ήταν νύχτα με πανσέληνου. Εξαφανίστηκαν όλες οι ανησυχίες και οι στενοχώριες του, σαν να μην υπήρχαν ποτέ πριν, σαν να ήταν κοιμισμένος και τώρα ξύπνησε. Εξαφανίστηκαν όλα τα προβλήματα και οι αναπάντητες ερωτήσεις που τον βασάνιζαν πριν, νοιώθοντας την πληρότητα της Ύπαρξης και την Ενότητα με την Φύση.
Η πρώτη ερώτηση που γεννήθηκε μες στο μυαλό του ήταν: "Πώς να εκφράσω όλα αυτά που νιώθω; Πρέπει να τους εξηγήσω την ομορφιά της Αλήθειας, πρέπει να τους δείξω την Πραγματικότητα. Όμως πώς να το κάνω;" Αυτή η ερώτηση μετά βασάνιζε τον καθένα που έγινε φωτισμένος και γνώρισε την Αλήθεια.
Άνθρωποι απ' όλο τον κόσμο ήρθαν να δουν τον Βούδα, γιατί όλα τα ζωντανά πλάσματα στρέφονται προς το Φως.
Η πρώτη σκέψη που ξεστόμισε, ήταν: "Ή κάθε εκφρασμένη σκέψη είναι ψέμα". Το είπε και μετά σιώπησε. Η σιωπή κράτησε εφτά μέρες. Όταν τον ρωτούσαν κάτι, εκείνος σήκωνε το χέρι του και με βαρυσήμαντο ύφος έδειχνε με το δάχτυλό του προς τα πάνω.
Ο θρύλος λέει πως: "Οι θεοί πάνω στους ουρανούς ανησύχησαν. Επιτέλους είχε εμφανηστεί πάνω στη Γη Φωτισμένος άνθρωπος. Αυτό ήταν πολύ σπάνιο φαινόμενο! Παρουσιάστηκε η δυνατότητα να ενωθούν ο κόσμος των ανθρώπων με τον Ανώτατο Κόσμο,…όμως ο άνθρωπος ο οποίος θα μπορούσε να γίνει γέφυρα μεταξύ του Ουρανού και της Γης δε μιλούσε. Ύστερα από εφτά μέρες οι θεοί μαζί με τον βασιλιά τους τον Ίντρα, κατέβηκαν στη γη και πλησίασαν τον Βούδα. Άγγιξαν την πατούσα του και του ζήτησαν να μη μένει αμίλητος.
Ο Βούδας τους είπε:
- Εφτά μέρες σκέφτομαι τα υπέρ και τα κατά, και ακόμη δεν βλέπω το λόγο για να μιλήσω. Πρώτ' απ' όλα, δεν υπάρχουν λόγια με τα οποία θα μπορούσα να μεταφέρω την θαυμάσια εμπειρία μου. Δεύτερον, ό,τι και να πω ξέρω πως δε θα γίνω κατανοητός. Τρίτον, από τους εκατόν ανθρώπους στους ενενήντα εννιά η εμπειρία μου δε θα δώσει τίποτα, ενώ εκείνος που είναι ικανός, μπορεί και μόνος του να βρει την Αλήθεια. Γιατί να του στερήσω αυτή τη δυνατότητα; Ίσως η αναζήτηση της Αλήθειας να διαρκέσει πολύ περισσότερο. Και τι έγινε; Μπροστά του ο καθένας έχει αιώνες!
Και τότε οι θεοί του είπαν:
- Ίσως να χαλάσει ο κόσμος αφού η καρδιά του Τέλειου προτίμησε την Σιωπή. Ο Μεγάλος Βούδας πρέπει να κηρύξει την διδασκαλία του. Πάνω στη γη υπάρχουν άνθρωποι με καθαρό πνεύμα, απαλλαγμένοι από την Ύλη, αλλά αν η διδασκαλία σου, ο λόγος σου δεν αγγίξουν την καρδιά τους θα πεθάνουν. Χρειάζονται ένα ελαφρό σπρώξιμο, έναν ορθό λόγο. Μόνο εσύ θα μπορούσες να τους βοηθήσεις να κάνουν το μοναδικό σωστό βήμα προς το Άγνωστο.
Επικράτησε σιωπή…μετά ο Βούδας έκλεισε τα μάτια του και είπε:
- Μάλιστα, θα μιλήσω σ' αυτούς τους λίγους. Δεν έχω τόσες δυνάμεις για να τους πω όλη την Αλήθεια, αλλά μπορώ να τους δείξω το Άστρο οδηγό .

Σάββατο 10 Απριλίου 2010

ΒΑΘΕΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΛΑΓΟΥΔΟΤΡΥΠΑ...



 Απόσπασματα από την ταινία: "What The Bleep Do We Know!?"



Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

ΑΝ ΞΑΝΑΚΑΤΕΒΕΙΣ ΧΡΙΣΤΕ ΣΤΗ ΓΗ ΜΑΣ


Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη μας
δεν πρόκειται κανείς να σε σταυρώσει.
Δε θα φορέσεις πια αγκάθινο στεφάνι
ούτε χολή κανένας θα σου δώσει.

Είμαστε πια πολιτισμένοι
πάλιωσε πια ο Γολγοθάς
έχουμε θάλαμο αερίων
θα σε τελειώσουμε μεμιάς!

Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη μας
δε θα 'σαι απ' τον Άννα στον Καϊάφα να σε κρίνει.
Ούτε και θα γυρνάς στράτα τη στράτα
ο όχλος να σε τραβάει και να σε φτύνει.

Είμαστε πια πολιτισμένοι
όλα μας τώρα είν' απλά
βγάζουμε τόσες αποφάσεις
μέσα σε είκοσι λεπτά...

Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη μας
δε θα 'χουμε σταυρούς, καρφιά και λόγχες, δε θα πονέσεις.
Τώρα αλλάξανε πολύ αυτές οι μόδες
έχουμε ακόμα και στο θάνατο ανέσεις.

Είμαστε πια πολιτισμένοι
έχουμε πια εξελιχθεί
έχουμε βόμβες νετρονίου
και θα πεθάνεις στη στιγμή!

Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη μας
δεν πρόκειται κανείς να σε σταυρώσει.
Δε θα φορέσεις πια αγκάθινο στεφάνι
ούτε χολή κανένας θα σου δώσει.

Είμαστε πια πολιτισμένοι
πάλιωσε πια ο Γολγοθάς
έχουμε θάλαμο αερίων
θα σε τελειώσουμε μεμιάς!

Αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη...
Αν, αν ξανακατεβείς Χριστέ στη Γη...




Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Evilness of Power (Η Βαρβαρότητα της Εξουσίας)


To Evilness of Power (Η Βαρβαρότητα της Εξουσίας) είναι μια συρραφή βίντεο σε μορφή ταινίας που παρουσιάζει τις ελευθεριακές ιδέες και αρχές πάνω στα σημερινά προβλήματα της κοινωνίας, αναδεικνύοντας τα ριζικά αίτια αυτών, και τον αντίκτυπο που έχουν, σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο.

Η ταινία απαντά σε ερωτήματα όπως: Γιατί η ιεραρχία είναι η πηγή κάθε κάκου, πόσο στα αλήθεια η δημοκρατία εκφράζει την δημόσια εντολή, πόσο ευάλωτη είναι η φύση του ανθρώπου στους θεσμούς και κατά πόσο επηρεαζόμαστε από αυτούς, γιατί το κέρδος έχει μεγαλύτερη αξία από την ίδια την ζωή, πως οι άνθρωποι κάτω από ομαδικές συνοχές μέσα σε ένα θεσμικό ρολό κάνουν πράγματα που δεν θα έκαναν κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, πως λειτουργούν τα κράτη και γιατί τα μεγάλα κράτη δεν χρειάζονται εξουσιοδότηση, πως οι πολιτικοί προετοιμάζουν το πληθυσμό για πόλεμο, τι είναι κράτος και σε τι χρησιμεύει, πως η ιεραρχία περιορίζει την δημόσια εντολή για να προωθήσει τα συμφέροντα των προνομιούχων, γιατί οι άνθρωποι διαπλάθονται μέσα στον καταναλωτισμό και τι ικανοποιεί αυτός.

Επίσης πως τα αθλητικά είναι ένα παράδειγμα πολιτικής κατήχησης στο σύστημα, η σύνδεση της πολιτικής και του Hollywood, η εικόνα των Αράβων στις ταινίες και πως δικαιολογείται ο πόλεμος μέσα από αυτές, ποια είναι η τακτική της προπαγάνδας στο πολίτικο σύστημα μέσα από την φαινομενική σύγκρουση αριστεράς και δεξιάς, σε τι χρησιμεύει πραγματικά ο εθνικισμός και ποιους επωφελεί, ποιος ο ρόλος των ΜΜΕ στην δημιουργία συναίνεσης και στην λήψη αποφάσεων, πως τα ΜΜΕ επιβάλουν περιορισμό στο πολιτικό και ιδεολογικό σύστημα, τι είναι το μοντέλο προπαγάνδας, ο ρόλος των διανοούμενων στο να επηρεάζουν την κοινωνία, πως τα ΜΜΕ επιβάλουν τον καταναλωτισμό, ποια η ψυχοπάθεια στο άτομο και στις εταιρίες και τι κοινό έχουν, πως μπορεί η τεχνολογία να βοηθήσει το σύνολο της κοινωνίας αντί του κέρδους των προνομιούχων, γιατί η αίσθηση της ταυτότητας δεν βασίζεται στην ιδιοκτησία μας αλλά στο τι πραγματικά είμαστε, ποιος είναι ρόλος της ύπαρξης ιδιοκτησίας, πως η εργασία μπορεί να γίνε από ένα απλό μέσο επιβίωσης η μεγαλύτερη ανάγκη στη ζωή, και τέλος πως μπορεί πραγματικά να επιτύχει ο ελευθεριακός σοσιαλισμός.

Περιέχει ομιλίες των: Noam Chomsky, Murray Bookchin, Erich Fromm, Howard Zinn, Michael Albert, Jonh Zerzan, Michael Parenti, του ψυχολόγου Philip Zimbardo, του φιλοσόφου Mark Kingwell, του συγγραφέα Jack Shaheen, της συγγραφέως Arundhati Roy, του ψυχολόγου Robert Hare και άλλων. 



Watch The Evilness of Power [Greek Subtitles] in Activism & Non-Profit  |  View More Free Videos Online at Veoh.com

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

ΚΥΜΑΤΙΚΗ


"Όταν πιστεύετε πως το τέλος είναι κοντά, πως η αποκάλυψη
έρχεται, όταν είστε σίγουροι πως το είδος μας είναι καταδικασμένο,
αυτό το προκαλέσατε εσείς. Και είχατε πολύ καλό λόγο....Εξελίσσεστε.
Σταματήστε να κατηγορείτε τους άλλους, σταματήστε να παραπονιέστε
για την παγκόσμια τυρρανία, τις φυσικές καταστροφές, και δώστε προσοχή,
γιατί ο κόσμος προσπαθεί να σας πει κάτι.
Σας λέει ακριβώς ποιο είναι το πρόβλημα και πως να το διορθώσετε..." 






2.http://www.greektube.org/content/view/69084/2/


3.http://www.greektube.org/content/view/69085/2/


4.http://www.greektube.org/content/view/69086/2/

5.http://www.greektube.org/content/view/69087/2/

6.http://www.greektube.org/content/view/69088/2/

7.http://www.greektube.org/content/view/69089/2/

8.http://www.greektube.org/content/view/69090/2/

9.http://www.greektube.org/content/view/69091/2/

Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

ΣΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ...




Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

Επιστολή Ινδιάνου αρχηγού προς τα γεράκια της Ουάσινγκτον

American Indian Headdress Illustration
Επιστολή-απάντηση του Ινδιάνου Σητλ προς τα γεράκια της Ουάσιγκτον, όταν τους ζητήθηκε να πουλήσουν τη γη τους στους λευκούς… (έτος 1854).

"Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον διατάζει να μας πουν, ότι επιθυμεί να αγοράσει τη γη μας. O Μεγάλος Αρχηγός μας στέλνει επίσης λόγια φιλίας και καλής διάθεσης. Εκτιμούμε αυτή την ευγένεια γιατί ξέρουμε ότι χρειάζεται πολύ λίγο τη φιλία μας.

Θα σκεφτούμε την προσφορά σας γιατί ξέρουμε ότι, αν δεν το κάνουμε, ο λευκός άνθρωπος θα έρθει με το πύρινα όπλα του και θα πάρει τη γη μας. Ο Μεγάλος Άρχοντας της Ουάσιγκτον μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σ' αυτά που του λέει ο Άρχοντας Σήτλ με την ίδια βεβαιότητα που οι λευκοί αδελφοί μας μπορούν να έχουν εμπιστοσύνη στην αλλαγή των εποχών.

Τα λόγια μου είναι αμετάβλητα όπως τ' αστέρια. Πώς μπορείτε ν' αγοράσετε ή να πουλήσετε τον ουρανό, τη ζεστασιά της γης; Αυτή η ιδέα μας φαίνεται παράξενη. Εμείς δεν είμαστε ιδιοκτήτες της δροσιάς του αέρα ούτε του φέγγους του νερού. Πως λοιπόν θα μπορούσατε να μας το αγοράσετε; Το λέμε εγκαίρως από την αρχή.

Πρέπει να ξέρετε ότι κάθε σωματίδιο της γης είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε λαμπερό φύλλο, κάθε αμμουδιά, κάθε ομίχλη στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε έντομο με το βούισμα του είναι ιερό στη μνήμη και στην εμπειρία του λαού μου. Ο χυμός που τρέχει μέσα στα δένδρα περιέχει τις μνήμες του ανθρώπου με το ερυθρό δέρμα. Οι πεθαμένοι του λευκού ανθρώπου λησμονούν τη γενέτειρά τους όταν πάνε να περπατήσουν στ' άστρα. Οι δικοί μας πεθαμένοι ποτέ δεν ξεχνούν αυτήν την όμορφη γη, γιατί η μητέρα του ανθρώπου έχει ερυθρό δέρμα.

Είμαστε ένα τμήμα της γης και αυτή είναι τμήμα του εαυτού μας. Τα μυρωδάτα άνθη είναι αδέλφια μας. Το ελάφι, το άλογο και ο μεγαλοπρεπής αετός είναι αδέλφια μας. Οι βουνίσιες κορυφές, οι χυμοί των λιβαδιών, η ζεστασιά του σώματος του μικρού αλόγου και ο άνθρωπος - όλα αυτά - ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Τα ποτάμια είναι αδέλφια μας, αυτά σβήνουν τη δίψα μας. Τα ποτάμια κουβαλούν τα κανό μας και τρέφουν τα παιδιά μας.

Αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να θυμάστε και να διδάσκετε στα παιδιά σας ότι τα ποτάμια είναι δικά μας αδέλφια και αδέλφια δικά σας. Θα πρέπει από κει και πέρα να φροντίζετε τα ποτάμια τόσο καλά όσο κι' έναν αδελφό σας. Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει το δικό μας τρόπο ζωής. Το ίδιο του κάνει ένα κομμάτι γης ή ένα άλλο, γιατί αυτός είναι ένας ξένος που έρχεται τη νύχτα για να βγάλει από τη γη ό,τι χρειάζεται.

Η γη δεν είναι αδελφός του αλλά εχθρός του. Αφού την κατακτήσει, την εγκαταλείπει και συνεχίζει το δρόμο του. Αφήνει πίσω του τους τάφους των γονιών του χωρίς να τον πειράζει. Αρπάζει τη γη από τα παιδιά της χωρίς να τον πειράζει. Ξεχνάει τον τάφο του πατέρα του και τα δικαιώματα των παιδιών του. Mεταχειρίζεται τη μητέρα του τη γη, τον αδελφό του τον ουρανό, σαν να είναι πράγματα που μπορεί κανείς ν' αγοράσει, να ληστέψει και να πουλήσει, σαν να είναι πρόβατα και γυάλινες χάντρες. Η απληστία του θα καταβροχθίσει τη γη και θ' αφήσει πίσω του μόνο έρημο. Δεν το καταλαβαίνω. Ο δικός μας τρόπος του Είναι, είναι διαφορετικός από τον δικό σας. Δεν υπάρχει καμιά ήρεμη περιοχή στις πόλεις του λευκού ανθρώπου, κανένα μέρος που να μπορεί ν' ακουστεί η ανάπτυξη των φύλλων της άνοιξης ή το τρίψιμο των φτερών ενός εντόμου.

Αλλά ίσως να είναι έτσι επειδή εγώ είμαι ένας αγριάνθρωπος και δεν μπορώ να καταλάβω τα πράγματα. Ο θόρυβος της πόλης φαίνεται ότι βρίζει τ' αυτιά. Και τι ζωή είναι αυτή, όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί ν' ακούσει την μοναχική κραυγή του ερωδιού ή τη νυχτερινή συνομιλία των βατράχων γύρω από το πηγάδι;

Εμείς οι Ινδιάνοι προτιμάμε τον απαλό ήχο του ανέμου που χαϊδεύει την επιφάνεια της λίμνης και τη μυρουδιά του ανέμου που καθάρισε η βροχή του μεσημεριού ή αρωμάτισε το άρωμα των πεύκων. Ο αέρας είναι κάτι το πολύτιμο για τον άνθρωπο με το ερυθρό δέρμα, γιατί όλα τα πράγματα μοιράζονται την ίδια πνοή: το ζώο, το δέντρο και ο άνθρωπος.

Ο λευκός άνθρωπος μπορεί να μην αισθάνεται τον αέρα που αναπνέει. Όπως ο άνθρωπος που αγωνιά πολλές μέρες, γίνεται αναίσθητος στη δυσωδία. Αλλά αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να θυμάστε ότι ο αέρας είναι πολύτιμος για μας. Ότι ο αέρας μοιράζεται το πνεύμα του μ' όλη τη ζωή που συντηρεί. Κι' αν σας πουλήσουμε τη γη μας, θα πρέπει να την διατηρείτε αμόλυντη και ιερή σαν τόπο όπου ακόμα και ο λευκός άνθρωπος μπορεί να πάει για ν' απολαύσει τον γλυκαμένο από τα άνθη της πεδιάδας άνεμο.

Θα πρέπει να διδάσκετε στα παιδιά σας αυτά που εμείς έχουμε διδάξει στα δικά μας: ότι η γη είναι η μητέρα μας. Όλα όσα επηρεάζουν τη γη επηρεάζουν και τα παιδιά της γης. Όταν οι άνθρωποι φτύνουν στο χώμα, φτύνουν τον εαυτό τους. Δεν ύφανε ο άνθρωπος το δίχτυ της ζωής: είναι μόνο μία κλωστή του. Όλα όσα θα κάνει κανείς στο δίχτυ θα τα κάνει στον εαυτό του. Όλα τα πράγματα συνδέονται μεταξύ τους όπως το αίμα ενώνει μια οικογένεια.

Ακόμα και ο λευκός άνθρωπος, που ο Θεός του περπατάει και συζητάει μαζί του - σαν φίλος με φίλο - δεν μπορεί να είναι έξω από την κοινή μοίρα. Ίσως να είμαστε, παρόλα αυτά, αδέλφια. Ξέρουμε κάτι που ο λευκός άνθρωπος θα το ανακαλύψει κάποια μέρα: ότι ο Θεός μας είναι και Θεός του.

Τώρα σκέπτεστε, ίσως, ότι είστε ιδιοκτήτες της γης μας, αλλά δεν μπορείτε να είστε. Αυτός είναι ο Θεός της ανθρωπότητας και το Έλεος του είναι ίδιο και για τον ερυθρόδερμο και για τον λευκό. Αυτή η γη είναι πολύτιμη γι' Αυτόν και το να την βλάψει κανείς σημαίνει ότι υποτιμά πολύ τον Δημιουργό της. Οι λευκοί άνθρωποι θα περάσουν, ίσως και πριν από τις άλλες φυλές. Αν μολύνετε το κρεβάτι σας, θα πεθάνετε κάποια νύχτα πνιγμένοι στα δικά σας απορρίμματα. Αλλά ακόμα και την τελευταία ώρα θα φωτιστείτε με την ιδέα ότι ο Θεός σας έφερε σ' αυτή τη γη και σας έδωσε την κυριαρχία πάνω της και πάνω στον άνθρωπο με το ερυθρό δέρμα για κάποιο ειδικό σκοπό.

Τέτοιο πεπρωμένο είναι για μας μυστήριο, γιατί δεν ξέρουμε τι θα γίνει όταν θα έχουν εξολοθρευτεί όλοι οι βούβαλοι, όταν θα έχουν δαμαστεί όλα τα άγρια άλογα, όταν οι πιο μυστικές γωνιές των δασών θα μυρίζουν άνθρωπο και όταν η θέα προς τους πράσινους λόφους θα εμποδίζεται από ένα πλήθος από σύρματα που μιλάνε. Πού είναι το πυκνό δάσος; Εξαφανίστηκε. Πού είναι ο αετός; Εξαφανίστηκε!

Έτσι τελειώνει η ζωή και αρχίζει η επιβίωση......"
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί την ιστορική απάντηση του αρχηγού των ινδιάνων Σκουάμις στον Πρόεδρο των ΗΠΑ που ζητά να αγοράσει τη γη της φυλής του.
Πηγη


Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010

ΑΝΟΙΞΗ


Ανθιστε φιλοι μου, ανθιστε,

ηρθε η Ανοιξη

ο σπορος που τοσο καιρο κοιμοτανε

ηρθε η ωρα να αφυπνιστει


Περιβαλετε με αγαπη

τον σπορο της θεικης Συνειδησης

που βρισκετε εντος σας.

Ανθιστε, βγειτε στο Φως

ο χειμωνας περασε,

ηρθε η ωρα να εκδηλωσετε την ποιοτητα σας

να αναδειξετε στο Φως την ομορφια σας.

Ανθιστε

σ'αυτο το σωμα απο Γη,

φερουμε ολοι τον σπορο της κοσμικης Συνειδησης,

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Μαντιαν & Ζωη

Οι φιλοι μου...

Οποτε βρισκομαστε παιζουμε : )


Ο φιλος μου ο Μαντιαν βαδιζει το μονοπατι του ''τρελλου'' πανω σ'αυτο τον κοσμο αναζητωντας την αληθεια που κρυβεται στις εμ-πυριες..βιωνοντας την αληθεια.

Ενα μικρο σακκιδιο ειναι ολο το βιος του παντα ετοιμο,περιμενοντας το επομενο ''καλεσμα''χορευοντας με την συγχρονικοτητα.. οτι ρυθμο κ'αν παιζει.
Συντροφος του η Ζωη,περιπλανωμενη πριγκιπισσα των λουλουδιων και των αστερων..κορη της Γης και του Ουρανου..
Δυο αιωνια παιδια στο μεγαλο παιδοτοπο της ζωης..εχουν μονο ο ενας τον αλλο..και εκει ειναι η ευτυχια τους.
Μιλανε με χρωματα και μουσικες..και καμμια φορα με Φως...
Πιασμενοι χερι χερι,με ενα σακιδιο μικρο γεματο χρωματα,αρματωμενοι της μουσικης τα οπλα, ανοιγουν τα δικα τους μονοπατια με ομορφια, χαμογελο και ταπεινοτητα..
Αν τους βρειτε μπροστα σας καμμια φορα,τρεξτε γελωντας με μια ανοικτη αγκαλια ...και μια μεγαλη γιορτη θα αρχισει... : )


Ederlezi


All my friends are dancing, 
are dancing, make the day 
All the Roma, o mother, 
all the Roma, father, father, 
all the Roma, o mother, 
hey, Ederlezi, 
Ederlezi, 
all the Roma, o mother 

All the Roma are gathered 
for the feast, Ederlezi 
All my friends are dancing, 
are dancing, make the day 
All the Roma, o mother, 
all the Roma, father, father, 
all the Roma, o mother, 
hey, Ederlezi, 
all the Roma, o mother 

hey ... ah ... 

All my friends are dancing, 
are dancing, make the day 
All the Roma, o mother, 
all the Roma, father, father, 
all the Roma, o mother, 
hey, Ederlezi, 
all the Roma, o mother 





Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑ


Ακουστε αυτους τους Ανθρωπους,πολλες φορες...





Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Οι Αγιοι Αναρχικοί



Θ. Ι. Ρηγινιώτης
Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. στην αιγυπτιακή έρημο άρχισε τη ζωή της η μακροβιότερη αναρχική κοινωνία όλων των εποχών: οι χριστιανοί αναχωρητές. Ήταν άνθρωποι που ζούσαν εκεί, για να βρουν την ησυχία που τους ήταν απαραίτητη για την προσευχή τους. Όπως, όταν θέλεις ν’ ακούσεις έναν δίσκο με πολύ λεπτή μουσική, κλείνεις πόρτες και παράθυρα και απομονώνεσαι στην πιο ήσυχη γωνιά σου (λέει ο π. Σωφρόνιος του Essex), έτσι κι όταν θέλεις ν’ ακούσεις τη φωνή του Θεού απομονώνεσαι στο πιο ήσυχο μέρος που μπορείς να βρεις. Δεν το κάνεις από μίσος ή αποστροφή προς τον κόσμο ή προς το σώμα σου ή προς τις χαρές της ζωής κ.τ.λ. Αυτό έχει ξεκαθαριστεί πολλές φορές στην ιστορία του χριστιανισμού. Απλώς, το πιο ήσυχο μέρος για ν’ ακούσεις είναι η έρημος.
Η εκπληκτική αυτή κοινωνία της «πανερήμου», όπως την ονόμαζαν, αν και περιελάμβανε μερικά μοναστήρια (που ήταν οργανωμένες και ιεραρχημένες κοινότητες), στο σύνολό της ήταν «αναρχική», γιατί δεν περιείχε καμιά απολύτως εξουσιαστική δομή, εκτός από την άτυπη –αλλά πολύ ουσιαστική– σχέση δασκάλου και μαθητή, δηλαδή «γέροντα» και «υποτακτικού». Με τη σχέση αυτή κάθε καινούργιος κάτοικος της ερήμου εισαγόταν στις πνευματικές επιστήμες, όπως στην ταπείνωση και τη διάκριση (την ικανότητα αξιολόγησης των πνευματικών εμπειριών). Η σχέση ήταν ελεύθερη: έπρεπε να υπακούς απόλυτα στο γέροντά σου (να του εμπιστευτείς τη ζωή σου, για να απελευθερωθείς από την εξάρτηση στις επιθυμίες σου), αλλά μπορούσες να φύγεις από αυτόν, να πας σ’ έναν άλλο ή και να μείνεις χωρίς γέροντα. Κανείς δε σε υποχρέωνε να κάνεις τίποτα.
Σ’ αυτή την κοινωνία, που ήταν γεμάτη αγάπη πολύ περισσότερο από τις δικές μας συμβατικές κοινωνίες, πολλοί έχασαν το δρόμο, αλλά και χιλιάδες αγίασαν. Στο Γεροντικό αναφέρεται ότι ο άγιος Ιάκωβος της Πανεφώ, όταν ρωτήθηκε, από κάποιον αδύναμο μοναχό, ώς πού μπορεί να φτάσει ο κάτοικος της πανερήμου, ύψωσε τα χέρια σε προσευχή και φλόγες πετάχτηκαν από τα δάχτυλά του. «Αν θέλεις, γίνε όλος σαν φωτιά» απάντησε.
Φυσικά η κοινωνία της πανερήμου δεν ήταν αποκομμένη από την παγκόσμια Εκκλησία, ούτε επιθετική απέναντι σε άλλες εκφάνσεις της χριστιανικής ζωής. Και, πολύ περισσότερο, δεν αρνιόταν την ιεροσύνη και τα άγια μυστήρια, που μας παραδόθηκαν από το Θεό για να μας βοηθήσουν στην ένωσή μας μ’ Εκείνον και μεταξύ μας. Γι’ αυτό μοναστήρια και αναχωρητές συνυπήρχαν αρμονικότατα, ενώ κάποιοι αναχωρητές κατέληξαν επίσκοποι και Πατέρες της Εκκλησίας, χωρίς να θεωρήσουν ότι αυτό αντιστρατεύεται στον «δικό τους τρόπο» προσέγγισης του Θεού. Επισκέπτονταν (ή είχαν ανάμεσά τους) ιερείς κανονικά χειροτονημένους από επίσκοπο, λειτουργούσαν και κοινωνούσαν το άχραντο Σώμα και το τίμιο Αίμα του Χριστού. Όμως η ιεροσύνη στην αρχαία και στην ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι «εξουσιαστικός θεσμός», αλλά χάρισμα του Αγίου Πνεύματος, και ο ιερέας δεν είναι κάποιος «αντιπρόσωπος του Θεού», αλλά ο φορέας του χαρίσματος (και της ευθύνης) να τελεί τη θεία λειτουργία, την εξομολόγηση και τις άλλες θεμελιώδεις εκκλησιαστικές πράξεις και να φέρνει τα άχραντα μυστήρια στους χριστιανούς. Ο ίδιος, ως άνθρωπος, μπορεί να υποτάσσεται ως μαθητής σε έναν άγιο διδάσκαλο, που να μην είναι ιερέας.
Το ότι κοινωνούσαν ακόμη και οι πιο προοδευμένοι πνευματικά αναχωρητές, φαίνεται από περιπτώσεις όπως της αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας, που, αν και ζούσε στα βάθη της παλαιστινιακής ερήμου και ήταν η ίδια μια μεγάλη διδασκάλισσα της αγιότητας, ο Θεός έστειλε τον άγιο Ζωσιμά, να την κοινωνήσει πριν την κοίμησή της.

 
Έσβησε η πανέρημος;
Θα έλεγα πως η κοινωνία αυτή διατηρήθηκε μέχρι τη μουσουλμανική κατάκτηση της βόρειας Αφρικής, αν και δεν είμαι βέβαιος πως έπαψε ποτέ εντελώς να υπάρχει. Όμως το σπουδαίο είναι πως γρήγορα ξεπήδησαν κι άλλες παρόμοιες «πανέρημοι», στην έρημο της Παλαιστίνης, στη χερσόνησο του Άθωνα, στα δάση της Ρωσίας, αλλά και στα δάση της Γαλλίας, στα νησιά γύρω από τη Βρετανία και σε πολλά άλλα μέρη της Ευρώπης, όταν ολόκληρη η Ευρώπη γνώριζε μόνον ένα χριστιανισμό, τον ορθόδοξο.
Ας σημειωθεί ότι κάθε αναρχική κοινωνία, για να πραγματωθεί, χρειάζεται υψηλή πνευματική καλλιέργεια των μελών της. Η καλλιέργεια αυτή ήταν η επιδίωξη των χριστιανών αναχωρητών, η πνευματική πρόοδος, που πρώτο βήμα είχε την κάθαρση της καρδιάς και τελευταίο –μιας μακράς και δύσκολης πορείας– την ένωση με τον Τριαδικό Θεό διά του Χριστού, τη θέωση, που ταυτίζεται με την αγαπητική ένωση προς όλα τα πλάσματα του κόσμου. Το τελευταίο φανερώνει και ότι η κοινωνία της πανερήμου δεν ήταν «ιδιόρρυθμη» και «θνησιγενής», παρόλο που όλοι οι κάτοικοί της ήταν άγαμοι. Ήταν άγαμοι, αλλά δεν ήταν στείροι –η κατάστασή τους υπερέβαινε το γάμο, γιατί ο γάμος ξεκινά ως ένωση με έναν άνθρωπο, ενώ εκείνοι επιδίωκαν, και πετύχαιναν στο βαθμό που προόδευαν, ένωση με όλους και με όλα. Ο μοναχός είναι «ο πάντων κεχωρισμένος και πάσι συνηρμοσμένος» (χωρισμένος απ’ όλους και ενωμένος με όλους) κατά τον ασκητικό συγγραφέα του 4ου αι. Ευάγριο Ποντικό. Φυσικά ήταν άνθρωποι και των δύο φύλων.
Μια ακόμη διευκρίνιση: οι αναχωρητές δεν ζούσαν απομονωμένοι, παρά μόνον κάποιοι που έφταναν στο ανώτατο στάδιο πνευματικής προόδου (αγιότητας) και μπορούσαν να είναι τέλεια ενωμένοι με όλους χωρίς να βλέπουν κανέναν (μα και ένας μεγάλος επιστήμονας μπορεί να ζει εντελώς απομονωμένος, γιατί θέλει να ασχολείται απερίσπαστος με την επιστήμη του). Οι μεγάλοι αυτοί δάσκαλοι (που ταυτίζονταν τόσο με τους συνανθρώπους τους, ώστε ένιωθαν τη χαρά και τον πόνο των άλλων ως δικά τους) είχαν υπερβεί και τις φυσικές ανθρώπινες ανάγκες –τον ύπνο, το φαγητό, τη θερμότητα– ή μάλλον είχαν τόσο γεμίσει από τη χάρη του Τριαδικού Θεού, έχοντας παραδώσει ολόκληρο τον εαυτό τους στα χέρια Του, ώστε ζούσαν ήδη τα ύψη του παραδείσου και οι ανάγκες τους αυτές είχαν ξεπεραστεί από μόνες τους. Ο μεγάλος τους ασκητικός αγώνας (οι νηστείες, οι αγρυπνίες, οι χαμαικοιτίες [=το να κοιμούνται στο έδαφος]) συνέβαλλε σ’ αυτή την ένωση με το Θεό, αλλά δεν την προκαλούσε αυτόματα, γιατί «υπάρχει ακραία άσκηση και εκ του πονηρού», για να θυμηθούμε το λόγο της μεγάλης Μητέρας της ερήμου, της αγίας Συγκλητικής. Ο ασκητικός αγώνας στον αρχαίο –και τον ορθόδοξο– χριστιανισμό συμβάλλει στο απόλυτο άνοιγμα της καρδιάς μας προς το Θεό, δεν είναι μια «πνευματική και σωματική εξάσκηση» που ενεργοποιεί «δικές μας δυνάμεις» κάνοντάς μας «συνειδητούς και δυνατούς», όπως στις θρησκείες της κεντρικής και ανατολικής Ασίας.
Ο κανόνας για τους ερημίτες ήταν να ζουν σε συστάδες καλυβιών, σε κοντινή απόσταση μεταξύ τους, ώστε να υπάρχει η οριακή ανθρώπινη σχέση που επιτρέπει την άσκηση της έμπρακτης αγάπης, παρηγορεί στη μοναξιά της ερήμου και προστατεύει από τους πειρασμούς – και ιδίως το μεγαλύτερο πειρασμό, την ψευδαίσθηση της αγιότητας, που ονομάζεται, στη γλώσσα της ερήμου, «πλάνη». Γι’ αυτό στους βίους τους υπάρχουν τόσοι σοφοί διάλογοι μεταξύ τους, αλλά και τόσες περιπτώσεις ζεστής και βαθιάς συμπεριφοράς. Η έρημος δεν είναι απομόνωση.

 
Ο κοσμικός αναρχισμός και η έρημος
Οι νεότεροι επαναστατημένοι στοχαστές, που αποκαθήλωσαν το Θεό από την καρδιά τους, χωρίς να Τον έχουν γνωρίσει ποτέ, ανακάλυψαν τον αναρχισμό, αλλά δεν έμαθαν για την ύπαρξη αυτής της αναρχικής κοινωνίας, παρόλο που, όταν εκείνοι έγραφαν ή αγωνίζονταν ποικιλότροπα, τουλάχιστον η ρωσική και η αθωνική πανέρημος υπήρχαν στην ακμή τους. Η τελευταία (το Άγιο Όρος) ακμάζει και σήμερα, μέσα από τις δυσκολίες και τις περιπέτειες της ανθρώπινης ιστορίας φυσικά.
Βέβαια, άγιοι αναδείχθηκαν και συνεχίζουν ν’ αναδεικνύονται και στις πόλεις, αθόρυβα και ταπεινά, όπως αρμόζει στον ταπεινό Θεό μας, που καμία σχέση δεν έχει με το μπαμπούλα του γνωστού σε σας ηθικισμού. Όμως κάθε άγιος ή αγία –ακόμη και σε μια πολυκατοικία ή σε μια πλινθοπαράγκα, όπου μπορεί να μεγαλώνει δέκα παιδιά– έχει λίγη έρημο στην καρδιά του. Τη χρειάζεται, για ν’ αποσύρεται εκεί και ν’ αφουγκράζεται την πιο λεπτή μουσική του κόσμου, την προσευχή.
Μ’ αυτή την ενατένιση της αγιοτόκου πανερήμου, μέσα από επιτόπιες επισκέψεις ή από βιβλία σαν το Γεροντικό, το Μητερικό, το Λειμωνάριο, τη Θηβαΐδα του Βορρά, το Αγιορείται Πατέρες και αγιορείτικα (του γέροντα Παΐσιου) κ.π.ά., θαρρώ πως είναι κατάλληλο να ξεκινήσει την πορεία του όποιος θέλει να γνωρίσει αληθινά το χριστιανισμό. Μπορεί συχνά οι εμπειρίες του να γίνουν σκανδαλιστικές, μπορεί κάποτε, άθελά του, να περάσει κι από λάθος δρόμο. Όμως η ευχή των αγίων της ερήμου –της αμμώδους ερήμου της Αιγύπτου και της Παλαιστίνης, της δασώδους ερήμου του Άθωνα, της δασώδους, βαλτώδους ή παγωμένης ερήμου της Ρωσίας, των δασών της Ρουμανίας ή της Σερβίας, ακόμη και της παγωμένης ερήμου της Αλάσκας, όπου αγίασαν ο άγιος Γερμανός της Αλάσκας, ο άγιος Ιννοκέντιος Βενιαμίνωφ, ο άγιος Ιάκωβος Νετσέτωφ κ.ά., αλλά και της τσιμεντένιας ερήμου της Ομόνοιας των Αθηνών, όπου αγίασε ο γέροντας Πορφύριος– η ευχή όλων αυτών των δασκάλων ως πολύτιμος σύντροφος και πολικός αστέρας θα τον συνοδεύει. Καλό ταξίδι.
ΠΗΓΗ http://www.oodegr.com/