ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Αναμνησεις απ' την Κολαση..


<object width="425" height="344">

Θανατος

Μαύρες ανάσες κοντά ψιθυρίζουν
Άδεια τα μάτια μου πάλι δακρύζουν
Πάλι δεν ξέρω που πάω εγώ
Τρέμω στη γνώση της πτώσης που ζω

Πάλι το βλέπω το άλλο πρωί
Να 'μαι επαίτης για λίγη ζωή
Πάρτε τον δαίμονα που 'ναι καβάλα
Πάνω στην πλάτη μου, μέσα στα σπλάχνα

Φεύγει η νύχτα ,ο ήλιος ζυγώνει
Αίμα στα χέρια πληγή που ματώνει
Δεν θ'αντικρίσω πια αλλο πρωί
Έφτασε ο χρόνος να φύγει η ψυχή

Έρχεται βλέπω, να φτάνει απ'τα όρη
Μέσα στο αίμα ,του θανάτου αγόρι
Μαύρα κοράκια στον ώμο του στέκουν
Βήματα αργά που χαλί μαύρο πλέκουν

Στέκει για λίγο στην άκρη του λόφου
Μοιάζει να είναι το νόημα πόθου
Έρχεται αέρας με λόγια δικά του
Κύκνειο άσμα, κραυγή του θανάτου

Τρέμουν οι λέξεις δονούνται με πόνο
Νιώθω πως όλα κινούνται με φθόνο
Ποια ηλικία πεθαίνω δεν ξέρω
Με τα σημάδια μετριέμαι που φέρω

Μαύρη αρρώστια στη σάρκα κρυμμένη
Το νου μου μπολιάζει μ' οργή τρομαγμένη
Τρέμουν τα πόδια, το τέλος κοντά
Του βίου η κλεψύδρα στα μάτια μπροστά

Αντίστροφος χρόνος, το χώμα κυλάει
Το σώμα πεθαίνει, η γη το τραβάει
Δακρύζουν τα μάτια που βλέπουν ακόμα
Να σέρνεται η σάρκα σα φίδι στο χώμα

Ο χάροντας άγγελος στερνή συντροφιά
Αντίκρυ μου στέκει ,στα μάτια κοιτά
Με στόμφο μου λέει ‘τη θέλεις θνητέ,
Παράξενο πλάσμα στο χρόνο τρωτέ

Το αίμα κυλάει στις φλέβες σου ακόμα
Τι θες στο λυκόφως κινούμενο πτώμα,
Ψυχή ποια δεν έχεις ,τα μάτια σου άδεια
Τραβήξου στη θλίψη εκεί στα σκοτάδια’.

2002

8 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Περσέα,
Τρομακτικά γοητευτικό.

Κωστας είπε...

Καλησπερα φιλε μου...ο θανατος του Εγω...

PISTOS788 είπε...

« Πρέπει να πεθάνεις,
πριν να πεθάνεις,
για να μην πεθάνεις,
όταν πεθάνεις!»
Αθωνίτικη ρήση.
ΟΜΟΡΦΟ...

DarkFlow είπε...

Μετά από τη σονάτα, έρχεται το ποίημα αυτό. Φαίνεται πως κάτι σε σαγηνεύει μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, στα κλαδιά που νοηματίζουν μπροστά απ' το φεγγάρι, στην άκρη του ορίζοντα που διαγράφεται αχνά στο σεληνόφως. Ο βραδινός αέρας που ψιθυρίζει μυστηριακά μέσα στο μυαλό μας, με λόγια ζωής ή λόγια θανάτου.

Βαριά λόγια αυτά του ποιήματός σου. Αλλά ο θάνατος του εγώ, θα μου πεις, δεν θα μπορούσε να περιγραφεί αλλιώς...

Κωστας είπε...

Ακριβως φιλε μου Πιστε!
Μεγια το αβαταρ!!!

Κωστας είπε...

Καλωσηρθες φιλε DarkFlow,

θεε μου,λεει ο Καζαντζακης,μηπως ειναι στον πατο της κολασης η πορτα του παρασεισου?

Με σαγηνευει η ομορφια της δημιουργιας το συμπαν ολοκληρο..
Μονο με την πληροφορια ,ενας ανθρωπος που αναζητα την αληθεια δεν θα βρει ποτε την δυναμη να ξεφυγει απ τον λαβυρινθο του νου.
Μεσα μας το σκοταδι,μεσα μας και το Φως, μα πισω απο ολα αυτα υπαρχει η Ενοτητα, η μια αληθεια που δεν την προσεγγιζει ο νους,δεν εξηγιεται, μονο βιωνεται.
Η Αληθεια δεν λεγεται.. βιωνεται..με εμπιστοσυνη...

Λιγα τα λογια μου και φτωχα να περιγραψουν τον πονο,την θλιψη.. που μπορει να κανει τον ανθρακα διαμαντι...

Η σκοτεινη ροη ειναι σκοτεινη μονο για τους ανθρωπους..δεν υπαρχει σκοταδι παρα μονο Φως,ολα ειναι Φως..

Να σαι καλα και να γελας

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

είδα στη ετικέτα την λέξη "πόνος". Ναι σίγουρα έτσι αισθάνεσαι όταν το μέσα σου καταρέει!!! Αλλα δεν μπορεί... κάπου θα υπάρχει μια μικρή ελπίδα!!!

"Μυστικά" φιλιά

Κωστας είπε...

Η διαχειρηση κα η κατανοηση του πονου ειναι απαραιτητο εργαλειο εξελιξης.
Ο πονος γεννα συνειδηση.
Δια της απωλειας ο δρομος της αυτογνωσιας ,
γιατι οποιος χανει κερδιζει.... Περισσότερα
Τη κερδιζει;Αυτο που ειναι αληθινο,το αχρονο,αυτο που ποτε δεν χανεται και ενωνει τα παντα.
Τη χανεται;Αυτο που φθειρεται,το προσκαιρο,το ατελες ,που διαιρει,η ψευδαισθηση.
Να εχεις μια καλη και ομορφη μερα με ενα χαμογελο που να φωτιζει τα σκοταδια των ανθρωπων.
Εσυ εισαι η ελπιδα,εμεις ειμαστε η ελπιδα..