ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009

Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ

Μια εντυπωσιακή ανάλυση, με επιστημονικά δεδομένα της αρχαίας εσωτερικής τεχνολογίας για πώς επικοινωνούμε με το σύμπαν μέσω των συναισθημάτων.


2. http://www.youtube.com/watch?v=s_1KTbsDmrA

3. http://www.youtube.com/watch?v=ATmYST90Zu8

4. http://www.youtube.com/watch?v=qlS00KgWHFg

5. http://www.youtube.com/watch?v=kVyzELdQkPw

6. http://www.youtube.com/watch?v=vNBRVAO7Cxc

7. http://www.youtube.com/watch?v=2B9-otbvAoo

3 σχόλια:

PISTOS788 είπε...

ΜΠΡΑΒΟ ΩΡΑΙΟ ΒΙΝΤΕΟ!
1.ΣΟΦΙΑ ΔΕ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΙΣΘΑΙ Η ΣΤΕΡΕΩΣΙΣ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΣΟΥ.-ΗΣAIAΣ.ΛΓ΄6.
2.ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΠΕΔΙΟ.ΜΙΚΡΑ ΖΥΜΗ ΟΛΟΝ ΤΟ ΦΥΡΑΜΑ ΖΥΜΟΙ.-ΓΑΛAT.Ε΄9.
3.ΕΠΗΡΕΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΤΟΜΙΚΟ ΣΟΥ ΠΕΔΙΟ,ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.-ΕΙ ΔΥΝΑΣΑΙ ΠΙΣΤΕΥΣΑΙ,ΠΑΝΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΤΩ ΠΙΣΤΕΥΟΝΤΙ.-ΜΑΡ.Θ΄23.

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Μελαγχολία είναι η αξόδευτη αγάπη”

“Σαν να χρειάζομαι απαραιτήτως μια ρωγμή στη συναισθηματική πανοπλία μου, απ’όπου θα χυθεί έξω,προς κάποιον άλλο, η αγάπη που φέρω,και πρέπει να παραδοθεί αλλιώς θα δυστυχήσω”
......................
Ακόμη κι η ψυχή διά της απωλείας της κερδίζεται.
....................

Μάρω Βαμβουνάκη

Quae nocent, saepe docent
ό,τι πονάει, συχνά διδάσκει

Οι επιθυμίες είναι η πηγή της θλίψης.
Βούδας

''Καμία ψυχική κατάσταση δεν έχει απασχολήσει τη δυτική σκέψη όσο η μελαγχολία, φθάνοντας στον πυρήνα πολλών προβλημάτων του σήμερα -
Πολλοί νοητικοί τομείς ασχολήθηκαν με αυτή όπως η Φιλοσοφία, η Ιατρική, η Ψυχιατρική, η Θεολογία, οι Θρησκείες η Λογοτεχνία και κυρίως η Τέχνη.
Αποτέλεσμα πόνου και δυστυχίας παραδοσιακά, η μελαγχολία θεωρείται επίσης, από την Αρχαιότητα, στοιχείο του χαρακτήρα όσων διακρίνονται για το μεγαλείο τους, των ηρώων και των ιδιοφυών προσωπικοτήτων.
Ο χαρακτηρισμός της ως "ιερής νόσου" υποδηλώνει τη διττή της υπόσταση, διατηρώντας ταυτόχρονα τόσο τη μυστηριακή της πλευρά όσο και την ιατρική-επιστημονική προσέγγιση υπό το ιατρικό όνομα της κατάθλιψης.''wikiScience''
...............................

καλημερα αγαπητε firestarter
Όταν εγραψες αυτά τα περι συναισθηματος και μελαγχολιας,
δεν απαντησα γιατι δεν ηξερα τι να απαντησω.
Το καθολου τυχαιο ηταν ότι μολις ειχα διαβασει κι εγω το βιβλιο της Βαμβουνακη και το ειχα αναλυσει με απειρες συζητησεις με μια αγαπημενη φιλη μου την Ευη.
«Ακομα και η ψυχη δια της απωλειας της κερδιζεται». Δεν ξερω αν κερδιζεται δια της απωλειας αλλα σιγουρα κάθε λαθος και κάθε απορριψη και κάθε δυνατο συναισθημα που εχουμε αισθανθει μας εχει δωσει κατι, τωρα τι ακριβως,είναι διαφορετικο για τον καθενα μας. Αναρωτιεμαι γιατι κυριαρχει ο μυθος γυρω μας ότι από καποια ηλικια και μετα δεν μπορει να αισθανθεις συναισθημα ουτε να ερωτευτεις ουτε να είσαι ερωτικος και αληθινα ζεστος ανθρωπος.
Πιστευω ότι οσο μεγαλωνει κανεις, δεν γερναει.μπορει να εχει ρυτιδες και να χανει τη λαμψη της νεοτητας.κερδιζει σε λαμψη εσωτερικη όμως.λαμπει μεσα του ειτε είναι ειτε δεν είναι ερωτευμενος. και μεσα από το βλεμμα μπορει να μεταφερει αγαπη και συναισθημα ακομα καποιος πιστευω. Κι από μακρια ακομα. Δεν μπορω να το αποδειξω αλλα το ξερω βαθια μεσα μου.
γιατι αισθανομαι ότι δεν απαντησα?
Για τη μελαγχολια τωρα πιστευω κατά καποιον τροπο ότι οντως είναι χαρακτηριστικο ευφυων και ιδιαιτερων ανθρωπων. Μελαγχολια που υπαρχει όμως βαθια μεσα τους χωρις να σταματαει τη ροη και τη δυναμικοτητα της ζωης τους. Σα να το ξερεις ότι είναι ματαιο αλλα να συνεχιζεις να το κανεις: να ζεις και να προσπαθεις και να γινεις καλυτερος και να βελτιωσεις μεσω εσου και το «περιβαλλον» γυρω σου. Να γινεις εσυ ,τελικα, η αλλαγη που θες να δεις στον κοσμο.κι ας πεθανεις μετα.
παλι αισθανομαι οτι δεν απαντησα.
Καλη σου μερα
Και συγνωμη για το τεραστιο σχολιο
Και για την καθυστερηση.

Κωστας είπε...

Aγαπητη Πεταλουδα,

Φυσικα δεν ηταν απαραιτητο να απαντησεις αλλα αφου ετσι ενιωθες καλα εκανες.
Ο μυθος που αναφερεις ειναι απλα ενας μυθος που βρισκεται στον νου σου,δεν εχει Αληθεια και καλα θα κανεις να μην του δινεις απο την προσοχη σου γιατι θα γινει εν τελει μια πραγματικοτητα(ειμαστε οι σκεψεις μας).Πολλα εχουν ειπωθει για την μελαγχολια και αλλα τοσα μπορουν να ειπωθουν.θα προχωρησω λιγο στην αντιληψη:
"Έχω βρει ό,τι λαχταρούσα: έγινα ένα κι έτσι από ‘δω και πέρα δεν θα υπάρχει χώρισμα, επειδή οι σκέψεις, οι επιθυμίες, οι πόθοι – όσα ανήκαν στον αποκομμένο εαυτό μου – έχουν διαλυθεί. Έτσι, μπορώ πια να πω ότι είμαι ένα με τον Αγαπημένο – κι εσείς πείτε τον Βούδα, Κύριο Ματρέιγια, Σρι Κρίσνα ή δώστε του όποιο άλλο όνομα θέλετε."
Τζίντου Κρισναμούρτι

δυστυχως ο χρονος μου ειναι περιορισμενος και δεν μπορω να αναπτυξω την σκεψη μου γιαυτο θα τα λεμε σταδιακα,με καθε ευκαιρεια που μας δινεται...καλημερα!