ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Σάββατο 15 Αυγούστου 2009

Ακου Ανθρωπακο


Σε αποκαλούν ανθρωπάκο,συνηθισμένο τύπο.Σου λένε πως ξημέρωσε η μέρα σου,η εποχή του κοινού συνηθισμένου ανθρωπακου! Αυτό δεν το λες εσύ ανθρωπάκο,το λένε πρόεδροι εθνών,αρχηγοί εργατικών συνδικάτων,μετανειωμένοι γιοί της αστικής τάξης,οι πολιτικοί και οι φιλόσοφοι! Σου προσφέρουν το μέλλον αλλά δεν σε ρωτάνε τίποτα για το παρελθόν σου! Κληρονόμισες ένα φοβερό παρελθόν και η κλορονομιά σου είναι καυτό διαμάντι στα χέρια σου,αυτό έχω να σου πω. Ένας γιατρός, ένας υποδηματοποιός, ένας μηχανικός, ή ένας εκπαιδευτικός πρέπει να ξέρει τις ανεπάρκειές του εάν πρόκειται να κάνει την εργασία του και να κερδίσει τα προς το ζείν του.Εσύ εδώ και δεκαετίες έχεις εξαπλωθεί στον κόσμο ολάκερο. Το μέλλον της ανθρώπινης φυλής εξαρτάται από τις σκέψεις και τις ενέργειές σου. Αλλά οι δάσκαλοι και οι κύριοί σου δεν σου λένε πώς σκέφτεσαι πραγματικά και τι πραγματικά είσαι! Κανένας δεν τολμά να σε αντιμετωπίσει με τη μια και μοναδική αλήθεια που είναι ικανή να σε κάνει τον απαρέγκλητο κύριο της μοίρας σου. Είσαι ελεύθερος από μια μόνο άποψη ανθρωπάκο,είσαι απαλλαγμενος από αυτοκριτική,την μόνη ίσως ιδιότητα που θα μπορούσε να σε βοηθήσει να κυβερνήσεις την ζωή σου. Ποτέ δεν σε άκουσα να παραπονιέσαι λέγοντας, -Με εξυψώνεται ως μελλοντικό κύριο του κόσμου μου αλλά ποτέ δεν μου είπατε πως ένας άνθρωπος γίνεται κύριος του εαυτού του,ποτέ δεν μου είπατε τι είναι λάθος σε μένα και στο τρόπο που σκέφτομαι και πράτω! Αφήνεις τους ισχυρούς να ζητάνε στο όνομά σου περισσότερη δύναμη ανθρωπάκο αλλά ο ίδος παραμένεις σιωπηλός. Παρέχεις σε ισχυρά άτομα περισσότερη δύναμη ή επιλέγεις τα αδύνατα, κακοήθη άτομα για να σε αντιπροσωπεύσουν. Και ανακαλύπτεις πάρα πολύ αργά ότι είσαι πάντα το θύμα. Σε καταλαβαίνω ανθρωπάκο γιατί σε έχω δει πολλές φορές γυμνό στην ψυχή και στο σώμα,χωρίς μάσκα,χωρίς πολιτική ετικέτα,χωρίς εθνική περιφάνεια. -Θα σου πω τι είσαι ανθρωπάκο,θα σου πω γιατί στ’αλήθεια πιστεύω στο λαμπερό μέλλον σου. -Επειδή το μέλλον ανήκει αναμφισβήτητα σε σένα, ρίξε μια ματιά στον εαυτό σου. Δες όπως είσαι πραγματικά. Άκουσε αυτά που κανένας από τους ηγέτες ή τους εκπροσώπους σου δεν τολμά για να σου πει: Είσαι μικρός και συνηθισμένος άνθρωπος,λάβε υπόψην σου το διπλο νόημα αυτών των λέξεων,μικρός και συνηθισμένος. Μην τρέχεις μακριά,έχε το θάρος να κοιτάξεις μέσα σου.
...Kραυγάζεις, Ανθρωπάκο, όταν κάποιος σου υπενθυμίζει την ψυχική σου δυσκοιλιότητα. Δε θέλεις να τ’ ακούσεις, δε θέλεις να το μάθεις, θέλεις απλώς να φωνάζεις, «ζήτω»! Εντάξει, αλλά γιατί δε μ’ αφήνεις να σου πω ήσυχα για ποιον λόγο δεν πρόκειται να ευτυχήσεις; Διακρίνω το φόβο στα μάτια σου. Η ερώτησή μου αυτή σε χτύπησε στην καρδιά. Υποστηρίζεις την «ανεξιθρησκία». Θέλεις να είσαι λεύτερος να λατρεύεις το Θεό σου. Πάει καλά. Όμως θέλεις κάτι περισσότερο. Θέλεις η Θρησκεία σου να είναι η μοναδική. Η ανεξιθρησκία να εφαρμόζεται μόνο για την δική σου Θρησκεία και όχι για τις άλλες. Γίνεσαι θηρίο όταν κάποιος, αντί να λατρεύει έναν προσωπικό Θεό, λατρεύει την Φύση και προσπαθεί να την καταλάβει.

Θέλεις οι σύζυγοι να κάνουν μήνυση ο ένας στον άλλον, να κατηγορεί ο ένας τον άλλο για ανηθικότητα ή βαναυσότητα, όταν δεν μπορούν πια να συμβιώσουν. Δεν αναγνωρίζεις το διαζύγιο με βάση την αμοιβαία συμφωνία, μικρέ απόγονε των μεγάλων επαναστατών. Γιατί φοβάσαι τον ίδιο σου τον ερωτισμό! Θέλεις την αλήθεια σ’ έναν καθρέφτη, όπου δεν μπορείς να την αγγίξεις. Ο σωβινισμός σου πηγάζει απ’ τη σωματική σου ακαμψία, την ψυχική σου δυσκοιλιότητα, Ανθρωπάκο. Δε στο λέω χλευαστικά, μα μόνο επειδή είμαι φίλος σου, έστω κι αν εσύ σκοτώνεις τους φίλους σου όταν σου λένε την αλήθεια. Ρίξε μια ματιά στους πατριώτες: δεν βαδίζουν, παρελαύνουν. Δε μισούν τον εχθρό. Αντίθετα, έχουν «κληρονομικούς εχθρούς» που τους αλλάζουν κάθε δέκα χρόνια περίπου, κάνοντάς τους κληρονομικούς φίλους και ξανά πάλι κληρονομικούς εχθρούς. Δεν τραγουδούν τραγούδια, κραυγάζουν πολεμικά άσματα. Δεν αγκαλιάζουν τις γυναίκες τους, τις «παίρνουν» και «το» κάνουν πολλές «φορές» την νύχτα.

...Ποθείς την αγάπη, αγαπάς τη δουλειά σου και κερδίζεις το ψωμί σου μ’ αυτήν και η δουλειά σου στηρίζεται στη γνώση την δική μου και άλλων ανθρώπων. Η αγάπη, η δουλειά και η γνώση δεν έχουν πατρίδα, δεν ξέρουν τελωνειακούς σταθμούς και δεν φοράνε στρατιωτικές στολές. Είναι διεθνείς κι αγκαλιάζουν όλη την ανθρωπότητα. Εσύ όμως φοβάσαι την γνήσια αγάπη, φοβάσαι ν’ αναλάβεις ευθύνη για τη δουλειά σου, φοβάσαι την γνώση. Γι’ αυτόν το λόγο μπορείς μόνο να εκμεταλλεύεσαι την αγάπη, την δουλειά και την γνώση των άλλων: δε θα μπορέσεις ποτέ να δημιουργήσεις κάτι μόνος σου. Γι’ αυτόν το λόγο προσπαθείς να αρπάξεις ευτυχία «ως κλέπτης εν νυκτί». Γι’ αυτόν το λόγο γίνεσαι πράσινος από φθόνο, όταν βλέπεις ευτυχισμένους ανθρώπους.

...Η ζωή σου θα γίνει ωραία και ασφαλής όταν η ζωντάνια σημαίνει για σένα περισσότερα απ’ την σιγουριά, η αγάπη περισσότερα απ’ το χρήμα, η ελευθερία σου περισσότερα απ’ την γραμμή του κόμματος ή την κοινή γνώμη, όταν η ψυχική διάθεση του Μπετόβεν ή του Μπαχ γίνει η ψυχική διάθεση του εαυτού σου (την έχεις μέσα σου αυτήν την διάθεση, Ανθρωπάκο, θαμμένη όμως βαθιά σε μια γωνιά της ψυχής σου), όταν οι σκέψεις σου είναι σε αρμονία και όχι σε διάσταση με τα αισθήματά σου, όταν θα είσαι σε θέση να καταλαβαίνεις νωρίς τα προτερήματά σου και να αναγνωρίζεις έγκαιρα τα γηρατειά σου, όταν θα κάνεις πρότυπο της ζωής σου τις σκέψεις των μεγάλων ανθρώπων και όχι τα εγκλήματα των μεγάλων πολεμιστών, όταν οι δάσκαλοι των παιδιών σου θα πληρώνονται καλύτερα απ’ τους πολιτικούς, όταν θα έχεις μεγαλύτερη εκτίμηση για τον έρωτα μεταξύ άντρα και γυναίκα παρά για την άδεια γάμου, όταν θ’ αναγνωρίζεις τα σφάλματά σου έγκαιρα κι όχι πολύ αργά όπως σήμερα, όταν θ’ ανυψώνεσαι πνευματικά ακούγοντας την αλήθεια και θα νιώθεις τρόμο για τις τυπικότητες, όταν θα έρχεσαι σε απ’ ευθείας επαφή με τους συναδέλφους σου σε ξένες χώρες και όχι με την βοήθεια διπλωματών, όταν η ερωτική ευτυχία της έφηβης κόρης σου θα σε γεμίζει με ευχαρίστηση κι όχι με λύσσα, όταν θα κουνάς μόνο το κεφάλι σου σε περιπτώσεις που άλλοτε τιμωρούσαν τα μικρά παιδιά επειδή άγγιζαν τα γεννητικά τους όργανα, όταν τα πρόσωπα των ανθρώπων στο δρόμο εκφράζουν ελευθερία, ζωντάνια κι ευχαρίστηση και όχι πια λύπη και αθλιότητα, όταν οι άνθρωποι δε θα περπατούν πια με συσπασμένη κι άκαμπτη μέση και νεκρωμένα σεξουαλικά όργανα.


Θέλεις και ζητάς οδηγίες και συμβουλές, Ανθρωπάκο. Χιλιάδες χρόνια τώρα σου δίνουν οδηγίες και συμβουλές, καλές και κακές. Δε φταίνε όμως οι κακές συμβουλές που είσαι ακόμα στην αθλιότητα, μα η μικρότητά σου. Θα μπορούσα να σου δώσω καλές συμβουλές, μα τέτοιος που είσαι και με τον τρόπο που σκέφτεσαι, δεν είσαι σε θέση να τις βάλεις σε εφαρμογή για το καλό όλων.

Wilhelm Reich

Ολοκληρο το βιβλιο εδω: http://www.scribd.com/doc/3231177/-

4 σχόλια:

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

"Η υπέρτατη αξία σε όλες τις κοινωνικές και οικονομικές διευθετήσεις είναι ο άνθρωπος. ο σκοπός της κοινωνίας είναι να προσφέρει τις συνθήκες για την πλήρη ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού, της λογικής, της αγάπης, της δημιουργικότητας του. όλα τα κοινωνικά μέτρα θα πρέπει να προάγουν το ξεπέρασμα της αλλοτρίωσης και του μισερέματος του ανθρώπου και να τον βοηθούν να φτάσει στην πραγματική ελευθερία και ατομικότητα. Ο στόχος του ανθρωπιστικου σοσιαλισμού είναι ένας συνεταιρισμός, όπου η πλήρης ανάπτυξη του ενός είναι η προϋπόθεση για την πλήρη ανάπτυξη όλων."
ΕΡΙΧ ΦΡΟΜΜ- ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ

http://www.geocities.com/classless1society/Participants/03_Erich_Fromm/hum_socialism.htm

ειναι εντυπωσιακο παντως πως, ενω τοσοι πολλοι εχουν μιλησει για την αναπτυξη του ενος ως προυποθεση για την αναπτυξη ολων,ειναι σχετικα λιγοι αυτοι που εχουν ως σκοπο τους την αυτοβελτιωση και ως τελικο στοχο την αυτο-τελειωση τους.
υπαρχουν επιλογες.ο προσωπικος δρομος για την αρμονια δεν ειναι ο ευκολος ουτε υποκειται σε συνταγες.
ειναι τελικα τοσο μεγαλος ο φοβος μπροστα στην αλλαγη?
ειναι τοσο στερεα δομημενο χαρακτηριστικο της προσωπικοτητας του ανθρωπου η προσαρμογη και η υπακοη στην ΑΥΘΕΝΤΙΑ και στο Κοπαδι?

Κωστας είπε...

Οποιαδηποτε κριση θα ηταν υποκειμενικη, ανθρωπινη και θα γινοταν αιτια διαιρεσης αναμεσα σε μας και τους αλλους.
Ειμαστε το σωμα της Ενεργειας, εμεις ειμαστε οι αλλοι και με αυτο το μετρο πρεπει να ενεργουμε
και να σκεφτομαστε.Το μονοπατι της Ενοτητας της αυτοτελειωσης βιωνετε σε μια διαρκη προσοχη και εκδηλωνεται εσωτερικα και εξωτερικα ΤΩΡΑ.
Στειλε μια αγκαλια στο συμπαν.Μπορει να ναι τοσο μεγαλο αλλα μας χρειαζεται,εμεις ειμαστε, το σωμα του Θεου.
Οχι μονο να μην κανουμε αυτα που δεν θελουμε να μας κανουν,αλλα να καμουμε και αυτα που θα θελαμε να μας κανουνε να δειξουμε τον τροπο
σε καθε στιγμη.
Το ποσοι ειναι ;"Είς εμοί μύριοι, εάν άριστος ή" (για μένα ένας μόνο άνθρωπος, αν είναι άριστος αξίζει όσο δέκα χιλιάδες) ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ
Ειμαστε Προτυπα,και εμεις οριζουμε
την ποιοτητα μας καθε στιγμη,
διαμορφωνουμε τον κοσμο.
Χρειαζεται αρετες για να βαδισεις
το μονοπατι,πιστη ,εμπιστοσυνη το ζητουμενο; η κρισιμη μαζα για την μεταμορφωση.
http://www.youtube.com/watch?v=jedd2FiZTqM


Σ'ευχαριστω

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Αν και δεν έκανα, ούτε εννοούσα κανενός είδους διαχωρισμό απο εμάς και τους άλλους, μιας και εμείς είμαστε οι άλλοι και οι άλλοι εμείς,
και ορισμένες στιγμές δεν ξέρουμε καν αν είμαστε εμείς ή οι άλλοι, όπως στο καταπληκτικό βιντεο το οποίο έκανα ήδη ανάρτηση στο blog μου και το έστειλα σε όλους τους φίλους μου!
"γινε η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο". ειχες πει ότι είπε κάποιος απο τους μεγάλους.
τελικά δεν είναι όλα τόσο δύσκολα και ακατανόητα και με περίεργους ορισμούς και διασαφηνίσεις-κι οχι έτσι κι οχι αλλιώς......
Εγω σε ευχαριστώ.
κι ανταποδίδω μεσω του blog ενός φιλου:

http://hoverfish.blogspot.com/2009/08/lip-balm.html#comments

Crux είπε...

Πεταλούδα δεν πιστεύω πως είναι όπως αναφέρεις στέρεα δομημένο χαρακτηριστικό του ανθρώπου να υποτάσσεται και να μπαίνει στο κοπάδι.Θα έλεγα πως η ανθρώπινη φύση είναι ανάλογη της ανθρώπινης συμπεριφοράς.Είμαστε όντα με ξεχωριστή νοημοσύνη ( τουλάχιστο στο πλανήτη μας).Έχουμε αναπτύξει διαφορετικές συμπεριφορές στο χρόνο ανάλογα με την κοινωνία και τον πολιτισμό στον οποίο αναπτυχθήκαμε.Απλώς από μικροί δεχόμαστε την άποψη του ανώτερου και του κατώτερου.Να κάνεις ό,τι λέει ο Θεός, ή λόγο χάρης όλη η ιστορία στα σχολεία μιλάει για ηγέτες και υποτιθέμενα έργα τους.Με αυτό το τρόπο μας πείθουν απο μικρούς να υπακούμε.Έπειτα μας κάνουν και να φοβόμαστε να σκεφτούμε διαφορετικά.Παράδειγμα το μήλο της ΕΔΕΜ,δεν σηματοδοτεί τίποτα άλλο απ΄την αλλαγή.Η αλλαγή αυτή παρουσιάζετε ως καταστροφική και βλάσφημη.Μας υποβαθμίζουν σε ηλικίες που δεν έχουμε δυνατότητα να αμφισβητήσουμε.Και έπειτα τα λαμβάνουμε ως δεδομένα όλα αυτά.
Για αυτό τα τελευταία 2000 έχουμε διατηρήσει την ίδια κτητική και ανταγωνιστική συμπεριφορά ( όχι ότι δεν την είχαμε προηγουμένως αλλά τότε υπήρχαν εξαιρέσεις).
Οι θεσμοί αποφασίζουν τον τρόπο σκέψης των περισσοτέρων.
Όσον αφορά το σοσιαλισμό αποδείχτηκε ότι είναι καρποφόρος.Η Βόρεια Ευρώπη επωφελήθηκε πολύ από αυτόν.Δυστυχώς όμως το μεγάλο και γνωστό μας κόμμα δεν τον εκπροσωπεί,ότι γίνεται δηλαδή και με τον κομουνισμό.